Kasteel Aldenghoor, een van de parels van het Leudal.

Kasteel Aldenghoor, een heel mooie locatie voor een romantisch verblijf.

Op 21 januari werd ik 77 jaar en dat wilde ik gaan vieren met een wandeling in het Leudal en een verblijf in Kasteel Aldenghoor, dat aan de rand van het dorpje Haelen is gelegen. Het moest een verrassing worden voor mijn partner Angela en dat lukte goed.

We begonnen ons weekend met een heel lekkere cappuccino in Boscafé Busjop, Busschopsweg 9, 6093 AA Haelen.Ik kende dit gezellige boscafé van de Leudaltrail, die ik hier vorig jaar met mijn loopmaatjes had gelopen. Ik was toen al onder de indruk van de locatie (aan de rand van een heel mooi natuurgebied), het bijzondere interieur en de gastvrije ontvangst. Na de overheerlijke cappuccino begonnen we aan onze wandeling door het besneeuwde bos, dat er door de sneeuw nog mooier uitzag. Het natuurgebied Leudal is werkelijk heel bijzonder en ook heel uitgestrekt. Het werd geen lange wandeling, want de bevroren sneeuw maakte het wandelen toch wel een beetje lastig. Rond 12.00 uur waren we weer terug en konden we in Boscafé Busjop gaan genieten van een overheerlijke lunch.

Onze volgende stop zou een bezoek worden aan het Bezoekerscentrum Leudal, Roggelseweg 58, 6081 NP Haelen. Dat was maar een paar kilometer rijden. We werden daar heel goed geinformeerd over alles, wat het Leudal te bieden heeft. Vanaf het bezoekerscentrum liep er een mooi pad langs het riviertje, dat daar door de bossen kronkelt. Dat pad bracht ons naar de Leumolenen dat was het punt, waar we begonnen aan de terugtocht naar het bezoekerscentrum.

Het was intussen al ver in de middag geworden en daarom was het tijd om in te gaan checken bij Kasteel Aldenghoor, Kasteellaan 11, 6081 AN Haelen.Natuurlijk was mijn partner Angela blij verrast toen ze ontdekte dat wij de nacht door zouden gaan brengen in een van de kamers van de zijvleugel van dit historische kasteel. We werden heel gastvrij ontvangen door de gastheer van dit kasteel, die ons het verhaal vertelde over de bijzondere geschiedenis van dit kasteel. We voelden ons meteen thuis in de mooie kamer, die er uitzag of hij helemaal nieuw was, zó schoon was de kamer. Het uitzicht uit de kamer op het binnenplein en het kasteel gaf echt een heel romantisch gevoel en dat was er ook toen we later in het restaurant van het hotel genoten van een werkelijk heerlijk diner.

We sliepen die nacht als marmotjes in de prima bedden en we werden daardoor weer uitgerust wakker. Het ontbijt was heel uitgebreid en ook heel goed. Om een lang verhaal kort te maken: ons verblijf in Kasteel Aldenghoor liet niets te wensen over. Het was gewoon heel goed en daarom durf ik Kasteel Aldenghoor met een gerust hart aan te bevelen aan mensen, die een bezoek aan het Leudal willen combineren met een romantisch verblijf.

Hier zijn de gegevens van het kasteel:

Kasteel Aldenghoor,Kasteellaan 11, 6081 AN Haelen

Telefoon: 0475-203247

Email: info@kasteelaldenghoor.nl

Website: www.kasteelaldenghoor.nl

Een stukje Bali in het zuiden van Portugal.

Clube Porto Mos in Lagos (Algarve - Portugal)

Soms kom je tijdens een vakantie op een plek, die herinneringen oproept aan onvergetelijk mooie momenten in een ander land. De vakantie van Angela en mij in het stadje Lagos (Algarve - Portugal) is daarvan een voorbeeld.

Op zondag 8 oktober 2023 had ik de hele marathon van Eindhoven gelopen. Het lopen van een hele marathon is een echte uitdaging, zeker als je al 76 jaar bent. In de week vooraf was ik zoals altijd heel gespannen en onzeker. Maar dat verdween meteen nadat het startschot geklonken had. Ik begon meteen met het lopen van een tempo, dat voor mij comfortabel voelde en dat kon ik tot mijn eigen verbazing de hele wedstrijd volhouden. In de laatste kilometers op de Oirschotsedijk en de binnenstad van Eindhoven waren veel deelnemers aan het wandelen, maar bij mij kwam de adreline in mijn lijf en kon ik echt gaan genieten van de wetenschap dat het mij weer zou gaan lukken. Ik voelde geen vermoeidheid en kon op het Statumseind zelfs "waves" gaan maken met publiek, dat rijen dik langs het parcours stond. Constant kippenvel en een héél blij gevoel. In de laatste 100 meter reikte ik met mijn handen naar de hemel, waar mijn moeder en vader zeker genoten zullen hebben van dat moment. Het was weer gelukt.

De dag daarna kwam Henk van Gerven, mijn loopmaat van de Bali Runners die samen met Bas Lemmens ook de hele marathon had gelopen, Angela en mij vroeg in de morgen ophalen om ons naar vliegveld Eindhoven te brengen. Om half 8 vertrokken we met Transavia naar Portugal, waar we een week vakantie zouden gaan vieren. Tot mijn blijdschap voelde ik totaal geen spierpijn en ook geen vermoeidheid. Het lopen van een hele marathon had dus geen sporen achter gelaten. Het bleek dus weer dat mijn manier van trainen (vier maal per week 10 tot 15 kilometer en elke maand een halve marathon) goed was voor iemand van 76 jaar, die geen snelle tijd meer hoeft te lopen.

Toen we op het vliegveld Faro geland waren en onze huurauto van Sunny Cars hadden opgehaald bij het kantoor van Guerin, vertrokken we naar het stadje Lagos (Algarve), waar het hotel SUNPLACE RESORT "Clube Porto Mos" een week ons verblijf zou zijn. Toen we na een klein uur de poort van hotel binnenreden kregen we allebei het zelfde gevoel. Het was alsof we op het eiland Bali aankwamen en dat kwam door de prachtige groene tuin met palmbomen, hibiscusstruiken, bougainvillea en andere tropische bloemen. Tussen al dat groen lagen mooie villa's met in elke villa 3 appartementen. Toen we ingechekt hadden bij de vriendelijke receptioniste liepen we even de tuin bij het zwembad in. Daar was het mogelijk nog mooier en het uitzicht op de zee, het strand en de steile kliffen nog spectaculairder. Wat een mooie plek, het voelde meteen goed. Even later zaten we aan een heerlijke tonijnsalade en een glas verse jus d'orange. Na deze overheerlijke lunch gingen we naar onze kamer, die ruim was en comfortabel. Vanaf het terras keken we uit over de zee, waar we de golven op het strand zagen rollen. Het was een heel mooi begin van onze vakantie.

De volgende dag gingen we naar het dorp Ferragudo.Dat ligt tegenover de grote stad Portimao, aan het water dat vanaf de zee naar het binnenland loopt. Oorspronkelijk hadden we het plan om hier vakantie te gaan vieren, maar later werd het toch Lagos. Ferragudo heeft een gezellig oud centrum met een pleintje, waar een aantal goede visrestaurants zijn. Mijn broer en zijn vrouw zijn hier ook ooit geweest en op hun advies gingen we eten in het visrestaurant"Port Arade". Daar genoten we in de warme zon van een menu met een garnalencocktail, zeebaars en sangria. Angela had hoofdgerecht een ovenschotel met kabeljauw. Het was allemaal even heerlijk en we begrepen meteen waarom mijn broer dit restaurant had aanbevolen. Na een paar uurtjes genieten slenterden we langs het water, waar de vissers hun netten aan het schoonmaken waren. Het werd een heel relaxte dag op een mooi plekje aan de kust van Algarve.

Die avond liepen we van ons hotel naar het gezellige oude centrum van het stadje Lagos,waar we door de steegjes slenterden. Daar was het druk, ondanks dat het toeristenseizoen eigenlijk al voorbij was. Wij houden allebei van een rustige omgeving, maar een paar uurtjes in de drukte van een stadje, dat vinden we ook leuk. Laat op de avond kwamen we weer terug bij ons hotel Clube Porto Mos, dat maar een paar honderd meter van het strand ligt.

Het strand Porto Moszag er heel mooi uit met wit zand, twee leuke strandrestaurants en steile kliffen. Op onze derde dag zouden we gaan genieten van het zwemmen in de zee, maar eerst gingen we naar de rotsformaties van Ponte da Piedade. Dat was maar een paar minuten rijden van ons hotel. Toen we onze huurauto geparkeerd hadden en naar de kliffen liepen, werden we verrast door een prachtig stukje natuur. Ponte da Piedade is een strook langs de kust, die bestaat uit spectaculair mooie rotsformaties en stille strandjes met helder turqoise water. Overal zijn wandelpaden van hardhout aangelegd en bij sommige strandjes zijn er stenen trappen, die helemaal naar het water van deze zee leiden. Als je zo'n trap afloopt, vooral de trap bij de vuurtoren ( Farol da Ponte da Piedade) , dan raak je echt onder de indruk van de gekleurde rotsformaties en de meest spectaculaire vormen die je maar kunt bedenken. Echt wij kwamen niet uitgekeken op dit natuurwonder. Iedereen, die hier vakantie gaat vieren, zou dit gezien moeten hebben.

Op de middag van de zelfde dag zijn we naar het strand van Porto Mos gegaan en daar hebben we een lange wandeling gemaakt. Het was laag water en daardoor was het heerlijk om met blote voeten over het nog natte zand te lopen, met het geluid van de aanrollende golven en de geur van de zee. Op het eind van het strand was het heel rustig en daar lagen ook mensen in hun blootje. De wetten van Portugal laten het toe dat iedereen overal bloot mag genieten van het strand en de zee, zo lang andere strandbezoekers maar niet gestoord worden. We gingen daar zwemmen in de zee, die een heerlijke temperatuur had. Het water was er helder en het drijven op de golven met het uitzicht op de geelgoude kliffen was echt spectaculair mooi. Later in de middag ging de ondergaande zon op het strand van Porto Mosde kliffen kleuren en werd het allemaal nog mooier. Een heel mooi einde van een heerlijke dag.

De volgende dag zijn we over de kliffen van Ponte da Piedade naar het strand Praia Dona Anagewandeld. Daar ligt het strand bezaaid met schelpen, die lijken op het Shell logo. Het is een intiem strandje met heerlijk, rustig, glashelder turqoise zwemwater en een klein restaurantje. In dit restaurantje is het uitzicht over de zee super en de sfeer heel gezellig. Ik maakte daar wel een lelijke smak toen ik op een vlonder uitgleed, maar behalve dat ik een stukje vel van mijn been kwijtraakte viel het wel mee. Tijdens onze vakantie zijn we met Vasco, de zoon van een broer van Angela, en diens vriendin nog een keer naar dit strandje geweest. Ik zou hier nog heel veel keren terug willen gaan, want het is er echt super.

Op een van de volgende dagen zijn we naar Aljezur gereden. Dat witte stadje ligt aan de zuidwestkust van Portugal. We wilden eigenlijk naar de kliffen bij het strand van Praia da Amoreiragaan, maar we kwamen uit bij Arrifana, dat aan de andere kant van de vallei ligt. Dus we moesten helemaal terug rijden naar Aljezur voordat we de weg naar Praia da Amoreira konden inslaan. Dat bleek een slecht onderhouden weg te zijn, maar uiteindelijk bereikten we toch ons doel. Daar gingen we wandelen over het pad bij de kliffen, dat bleek te bestaan uit los zand, wat het lopen moeilijk maakte. Het uitzicht op de steile kliffen en de stille strandjes maakte echter alles goed. Na de wandeling gingen we in Aljezur bij de Intermarché supermarkt fruit kopen. De boodschappen zijn in Portugal nog duurder als bij ons en we vroegen ons af hoe de Portugezen dat doen want hun lonen zijn veel lager. Gelukkig is het eten en drinken in de restaurants en café's wel veel goedkoper dan bij ons.

Op de terugweg van Aljezur naar Lagos hebben we nog een stop gemaakt in het kleine dorpjeBarâo de Sâo Joâo.Daar hebben we ooit vrienden uit Zeeland ontmoet, die in de vallei bij dit dorp tussen hippies een rustig en eenvoudig leven leiden.

Op een van onze dagen zijn we over de kliffen van het strand van Porto Mos naar het stadje Luz gewandeld. Heen en terug was het ongeveer 12 kilometer en dat was goed te doen, al bezorgde de steile afdaling naar het stadje Luz ons wel heel wat zweetdruppeltjes. Maar de wandeling was echt prachtig, met constante het weidse uitzicht over het turqoise water van de zee en de kleuren van de steile kliffen en het strand diep beneden ons. Deze wandeling maakt deel uit van de Rota Vicentina,een route die langs de hele kust van Portugal loopt. Het moet heel bijzonder zijn om in enkele weken deze hele route te lopen. Misschien gaan we het nog ooit doen.

Op de dag van onze terugvlucht naar Eindhoven moesten we nog wat regelen. We zouden pas 's avonds vliegen en we moesten vóór 10.00 uur uitchecken. Dus we hadden heel wat uren te overbruggen, maar dat was snel opgelost. Bij ons hotel Clube Porto Mos mochten we na het uitchecken de hele dag gebruik maken van het zwembad, de douches, de sauna, de jacuzzi en het restaurant, zonder dat we daarvoor hoefden te betalen. En via de verhuurder van onze auto (Sunny Cars - Guerin)kregen we toestemming om onze huurauto 5 uur later in te leveren tegen een geringe bijbetaling. Daardoor konden we 's avonds uitgerust in het vliegtuig van Transavia stappen, dat ons naar Eindhoven bracht, waar mijn loopmaat Henk van Gerven stond te wachten om ons naar huis te brengen.

Het was een heel relaxte vakantie geweest, die ik met een gerust hart bij iedereen durf aan te bevelen.

Kees Smetsers

Middelbeers

Logeren bij twee héél lieve Belgische mensen.

Een perfecte combinatie van gastvrijheid, relaxte wellness en culinair genieten.

Angela en ik had een maand geleden het plan gemaakt om een weekend naar België te gaan om daar een dag in Sauna Hezemeer te combineren met een fietstocht in de omgeving van de Abdij van Averbode en het (toeristische) bedevaartsoord Scherpenheuvel. Helaas gooide het "zomerweer" roet in ons eten, want volgens de voorspellingen zou het zaterdag en zondag de hele dag regenen. Daarom moesten we ons plan wijzigen, maar dat bleek tijdens ons weekend niet erg te zijn. Het gebrek aan mooi weer werd meer dan goed gemaakt door de hartverwarmende gastvrijheid van de eigenaren van ons logeeradres.

Stichting "Vrienden op de fiets".

De stichting "Vrienden op de Fiets" (www.vriendenopdefiets.nl)(administratie@vriendenopdefiets.nl) is bedoeld voor sportieve mensen, die op eigen spierkracht meerdaagse tochten maken, fietsend, wandelend, schaatsend, in een kano of met elk ander niet gemotoriseerd vervoermiddel. Zo staat het letterlijk in het jaarlijkse boekje, dat de aangesloten leden ontvangen. Voor 25 euro per "vriend" kun je bij particulieren een warm onthaal, een schoon bed en een energie opwekkend ontbijt krijgen (exclusief eventuele toeristenbelasting). In het jaarlijkse boekje van de stichting staan héél veel adressen in Nederland, maar ook in België, Frankrijk, Duitsland, Spanje en nog meer landen. Je logeert meestal bij mensen in huis, maar ook vaak in een apart gebouwtje, zoals bijvoorbeeld een tuinhuisje. Op dit moment is het lidmaatschapsgeld 8,00 euro per jaar. Angela en ik maken al veel jaren gebruik van de diensten van deze stichting en dat heeft ons al héél veel mooie logeerervaringen opgeleverd.

Ons logeeradres in Meerhout (België).

Omdat we tijdens dit weekend van plan waren een dagje naar Sauna Hezemeer (Laakdal - België) te gaan, zochten we een logeeradres in het jaarboekje van de stichting "Vrienden op de fiets", dat in de buurt van deze sauna was gelegen. Onze keuze viel op een logeeradres in Meerhout, dat maar een paar kilometer van de sauna was gelegen. Het bleek een boerderij op het stille platteland te zijn, waar we gastvrij werden ontvangen door Lieve Cornelis en haar man Roger. We voelden ons meteen thuis en eigenlijk kwamen we binnen 5 minuten tot de conclusie dat we hier nog vaker terug zouden willen komen. Dat heeft heel veel te maken met Lieve en Roger, wiens gastvrijheid, openheid en liefde voor de medemens grote indruk op ons maakten. Wat een lieve mensen zijn dit ! We kregen een kamer in een bijgebouw van het woonhuis. De "kamer" bestond uit een grote serre met heel veel licht en zicht op de weelderige tuin vol met bloemen, een grote badkamer en een slaapkamer met twee eenpersoons bedden, die tegen elkaar geplaatst konden worden. Die avond werd het heel gezellig en als zoon van een boer luisterde ik met veel interesse naar Roger, die ons uitlegde hoe het "biogas bedrijf" werkte. In het kort komt het er op neer dat op deze boerderij afvalstoffen uit de voedingsindustrie (brood, groenten en nog veel meer)(1/3), alsmede mest (1/3) en landbouwgewassen (1/3) via een gistingsproces worden omgezet in elektriciteit voor héél veel huishoudens (meer dan 2500 personen). Een prachtig voorbeeld van een duurzaam bedrijf, dat een heel mooie bijdrage levert aan een betere toekomst voor iedereen. Angela en ik vonden het heel interessant om dit te horen, maar het werd ook een heel gezellige avond. De volgende morgen werden wij verwend met een heerlijk, overvloedig ontbijt. Lieve had voor ons eigen gemaakte yoghurt op tafel gezet, die onze tongen streelde. Kortom, wij werden het hele weekend verwend als waren wij hun eigen kinderen. Om deze reden durf ik dit logeeradres met een gerust hart bij iedereen aan te bevelen. Hier zijn de contactgegevens: Lieve Cornelis, De Donken 10, 2450 Meerhout (B), telefoon 00-32-489 300400 en 00-32-497 252508, emailadres: lieve.cornelis@hotmail.com.

Restaurant " De Martino" in Meerhout.

De eerste avond van dit weekend zijn we wezen dineren in het restaurant "De Martino" in Meerhout. Dat lag maar een paar kilometer van ons logeeradres, net buiten het centrum van Meerhout. We waren eigenlijk veel te vroeg, het was namelijk 16.30 uur toen we naar binnen gingen. We werden ontvangen door de aardige, charmante eigenaar, die ons meteen een goed gevoel gaf en de tijd nam om ons de geschiedenis van dit restaurant te vertellen. Het sfeervolle interieur met glas in lood ramen en muurschilderingen bij de intieme binnentuin gaven ons diner in dit restaurant een bijzonder tintje. Ik bestelde "groentecurry indian style met grote garnalen en kip" dat niet alleen een heel mooi plaatje was, maar ook overheerlijk smaakte. Wat Angela heeft gegeten, dat weet ik niet meer, maar ook zij genoot van haar gerecht. Alles klopte bij dit restaurant en toen wij afscheid namen van onze vriendelijke gastheer hadden we weer een heel goed gevoel. Dit restaurant past perfect in het plaatje van de combinatie met ons logeeradres en sauna Hezemeer. Hier zijn de contactgegevens: Restaurant De Martino, Nick Verlooij en Cindy Vandersijppe, Bevrijdingslaan 152, 2450 Meerhout (B), telefoon 00-32-(0)14 308093, www.restaurantmartino.be. Reserveren wordt aanbevolen omdat het vaak druk is in dit restaurant.

Sauna Hezemeer

Sauna Hezemeer (www.hezemeer.be) is heel mooi gelegen in een dennenbos van de gemeente Geel. De afstand tot ons logeeradres was maar een paar kilometer. Het is echt een fijne sauna met een groot verwarmd zwembad (25 graden) en een groot koud zwembad (21 graden). De opgietsauna is een van de grootste, die ik ooit heb gezien. Elk uur zijn er (gratis) opgietingen. Er is ook een heel fijne zoutsauna. De keuken is goed en de bediening is attent, ook al had men hier last van een gebrek aan personeel. Deze sauna maakt deel uit van een keten van sauna's, waartoe ook de sauna's Elysium, Thermen Barendrecht, Spasense, Veluwse Bron, Spapuur, De Valkenberg, Spaweesp, Spawell, Thermen Holiday en De Zwaluwhoeve deel uitmaken. Op dit moment loopt er via de landelijke kranten een spaaractie waarbij je voor een grote korting kunt genieten van de aangesloten sauna's. Sauna Hezemeer is zeker een van de betere sauna's uit deze keten en daarom gaan Angela en ik er elke keer weer met plezier naar toe.

De combinatie, zoals ik hierboven heb beschreven, heeft ons een heel fijn weekend opgeleverd en daarom wilde ik deze ervaring graag met iedereen delen.

Kees Smetsers

Het eiland Mallorca verkennen... per fiets !

Mallorca, maar dan anders, per fiets !

Mijn partner Angela en ik zouden dit jaar gaan fietsen in Oostenrijk en we zouden dat doen in de vorm van een groepsreis. Tenminste, dat was ons plan. Maar enkele weken voor ons vertrek kregen we van de reisorganisatie te horen dat deze reis niet door kon gaan vanwege onvoldoende deelnemers. Gelukkig kregen we ons aanbetaalde geld wel terug en konden we nieuwe plannen gaan maken. We besloten om naar het noorden van Mallorca te gaan en daar een week te gaan fietsen.

Rompelberg Cycling Holidays.

Tijdens onze zoektocht naar een organisatie, die ons kon helpen bij het samenstellen van een fietsvakantie kwamen we op internet Rompelberg Cycing Holidays tegen. Dit bedrijf is lang geleden opgericht door Fred Rompelberg, een gepassioneerde profwielrenner die op 3-10-1995 op de zoutvlakten bij Salt Lake City achter een "dragster" een wereldsnelheidsrekord voor fietsen vestigde. Fred kwam op deze dag tot de ongelooflijke snelheid van 268,831 kilometer per uur. De liefde voor de wielersport wilde Fred samen met zijn vrouw gaan uitdragen via de organisatie van fietsvakanties en zo is het bedrijf Rompelberg Cycling Holidays ontstaan, dat later is overgenomen door de Letizia Rompelberg (de dochter van Fred) en haar man Jetze Scholma. Zij bieden fietsvakanties aan met de mogelijkheid om fietsen te huren, begeleide ritten te maken en gebruik te maken van een volledige fietsservice. Daarbij bieden ze arrangementen aan met een combinatie van een verblijf in een hotel. Op www.fredrompelberg.com is alle relevante informatie te vinden.

Angela en ik boekten bij Rompelberg Cycling Holidays een verblijf in het hotel Rei del Mediterrani Palace ****, in combinatie van de huur van een e-bike, waarmee we de hele noordkust van Mallorca zouden gaan verkennen. We kregen onze fietsen in een gebouwtje, dat naast genoemd hotel was gelegen. We kregen niet alleen een héél goed fiets, maar ook een gratis fietsshirt, gratis fietssokken en een gratis rugzak met reparatiemateriaal. Vol goede moed gingen we het prachtige noorden van Mallorca ontdekken.

Het was best fris, want zoals overal in de wereld was het weer ook op Mallorca niet normaal. Op een dag kwamen we zelfs terecht in een heftige bui met hagelstenen, die de weg helemaal wit maakten. Even later ging ik onderuit op een stuk wegdek, wat onder water stond door de overstroming van een riool. Gelukkig bleef de schade bij een enkel schaafwondje en dat had ik te danken aan de oplettende automobilisten, die overal op Mallorca voldoende afstand houden. Daar kunnen wij Nederlanders nog veel van leren. Op Mallorca zijn weinig gescheiden fietspaden en moeten de fietsers gewoon op het stuk asfalt fietsen langs de kant van de weg. Dat bleek echter helemaal geen probleem te zijn omdat alle automobilisten minimaal 1,5 meter afstand houden van de fietsers. Ook de groepen echte wielrenners met racefietsen krijgen hier op Mallorca veel meer ruimte dan ze in Nederland vaak (niet) krijgen.

Angela en ik fietsten over landweggetjes door golvende korenvelden, zoals bijvoorbeeld op het weggetje tussen Santa Margalida en Muro,waar sommige velden bedekt waren met uitbundig bloeiende klaprozen. We fietsten een stuk over het zandpad in het natuurreservaat s'Albufera,waar we een paar flamingo's zagen. We fietsen via het oude stadje Alcudianaar het nog mooiere Pollenca.We beklommen de steile helling, die leidt naar Cap de Formentor,maar we kwamen niet helemaal tot het eind. We bezochten de stadjes Sineu en Arta,waar de tijd ook heeft stil gestaan. Wat een fijne manier om de sfeer van het echte Mallorca te ontdekken, ook al bleef het koud en verdween de zon vaak achter de wolken.

Op onze laatste fietsdag kreeg ik nog een lekke band. Maar dat was geen probleem, want na een telefoontje was er binnen een half uur een busje van Rompelberg Cycling Holidays en werd het probleem opgelost. Complete fietsservice is geen loze kreet bij deze organisatie. Nee, ze leveren echt wat ze beloven. De hele week waren Angela en ik onder de indruk van de manier, waarop wij tijdens onze fietsvakantie werden geholpen. De fietsen waren van een heel hoge kwaliteit en het was echt indrukwekkend hoeveel extra's wij kregen. Ik meen het echt, ik heb nog nooit een bedrijf meegemaakt dat zo goed haar best deed om onze vakantie te doen slagen. Een héél groot compliment is zeker op zijn plaats. Dat geldt ook voor het hotel dat wij via Rompelberg Cycling Holidays hadden geboekt.

Rei del Mediterrani Palace****

Dit hotel sluit perfect aan bij de service, die wij kregen van Rompelberg Cycling Holidays. Het is echt een heel fijn hotel met mooie kamers, die elke dag perfect schoon gemaakt werden. Het personeel is er super vriendelijk en heel attent. Het eten (in de vorm van een buffet) is er zo goed dat wij zeker een paar kilo's zijn aangekomen. Het was elke dag weer een feest om te genieten van de heerlijke maaltijden. Op de dag van ons vertrek stond er 's morgens om 06.00 uur al een ontbijt voor ons klaar zodat we niet met een lege maag hoefden te vertrekken. Het online inchecken voor de vlucht naar huis werd ook voor ons gedaan. De sauna, het stoombad, het binnenbad en het grote buitenbad, allemaal hoorde het bij een héél fijn verblijf. We voelden ons de hele week echt verwend.

Het noorden van Mallorca hebben wij op een heel bijzondere manier kunnen ontdekken. Daarvoor zijn wij Rompelberg Cycling Holidays en het hotel Rei del Mediterrani Palace bijzonder dankbaar. Ik heb dit verhaal geschreven zodat de andere mensen kunnen delen in onze ervaringen, die wij niet snel zullen vergeten.

Kees Smetsers

Middelbeers

Afscheid van het eiland Bali en de Balinezen: voor altijd of tijdelijk ?

Beste lezers van mijn reisverhalen,

Ik ben weer terug in Nederland. Fysiek ben ik weer geland in het koude Nederland, maar mijn gedachten zijn eigenlijk nog steeds in Bali, dat opnieuw mijn hart gestolen heeft. Toe ik twee weken geleden vertrok met Singapore Airlines, dacht ik dat dit wel de laatste keer zou zijn. Na 59 reizen naar dit mooie eiland en zijn lieve bewoners zou ik het af gaan sluiten, dat dacht ik echt.

De afgelopen twee weken hebben mij gedachten en plannen veranderd. De Balinezen hebben mij, mijn zus Ria en mijn loopmaatje Antoinet, zo verwend dat het was of ik Bali opnieuw leerde ontdekken. Elke dag werd ik weer blij door de lieve glimlach, de gastvrijheid, de humor en de positieve instelling van de Balinezen, die ik tegenkwam. Mijn gevoel werd daardoor zó geraakt, dat ik constant het gevoel had om in een mooi paradijs rond te lopen. Bij mijn zus Ria en mijn loopmaatje was dat ook het geval. Ik zag met eigen ogen hoe zij genoten van dit mooie groene eiland, maar vooral van de liefde, die zij kregen van de Balinezen. Dat deed mij zo ontzettend goed, dat ik het niet in woorden kan vatten. Als je iemand ziet genieten die dicht bij je staat, dan wordt alles mooier.

Nu ik weer thuis ben kan ik niet anders dan concluderen dat dit mijn mooiste vakantie op Bali is geweest in mijn leven tot nu toe. Ik zit er nog vol van en het beheerst nu mijn gedachten. Door deze twee weken zijn al mijn plannen veranderd. Wat zou ik nog graag een keer gaan, de 60ste reis naar Bali zou ik nog graag willen maken. Ik hoop dat ik dat kan doen met mijn partner Angela. Dat zou heel bijzonder zijn. Met deze wens sluit ik mijn verhalen over deze reis naar Bali af.

Binnenkort (deze week) zal ik de foto's van deze reis ook op deze reisblog zetten. Het zijn heel mooie foto's, die getuigen van een onvergetelijke vakantie. Ik raad iedereen aan om deze foto's te bekijken, want het zijn stille getuigen van twee heel mooie weken op het eiland Bali.

Kees Smetsers

Een afscheidsdiner bij Kelapa Mas Bungalows in Candidasa op het eiland Bali.

Die middag gingen we eten bij het restaurant Astawa, waar we welkom werden geheten door de eigenaar en het personeel, die ik al heel veel jaren ken. Het drie gangendiner van een garnalencocktail, vis met nasi en verse groeten en fruit met yoghurt en honing was overheerlijk. Inclusief een super lekkere ijskoffie (een aanrader !) kostte dat 9,00 euro. Echt genieten...

Die avond zou ik de eigenaar en het personeel van Kelapa Mas Bungalows een "afscheidsdiner"geven, als dank voor alle jaren dat ze zo goed voor mij zijn geweest. Er kwamen meer dan 40 personen, waaronder de eigenaar, het voltallige personeel, Ketut met zijn gezin en Guus, die allemaal genoten van het heerlijke eten en de Balinese dansen. De kinderen van het personeel dansten de traditionele dansen van Bali. Zo jong en nu al zó vol passie. Ketut was er met zijn vrouw Erni en zijn twee zonen Tristan en Kayana. Ze hadden de Bali Runners loopshirts aan, die Henk van Gerven gemaakt had. Bij het eind van het diner werden we overspoeld met dankbaarheid van de aanwezige Balinezen. "Dankjewel dat je dit ons hebt gegeven. Wij eten dit eten nooit en we hebben nog nooit uit gegeten. Voor ons was het een heel mooi feest" was een van de mooiste bedankjes die wij hoorden. Met deze prachtige herinnering viel ik in slaap.

We zouden naar Canggu gaan, waar Guus 5 maanden woont tijdens zijn studie. Daar zouden we onze laatste nacht doorbrengen en dan zouden we weer naar huis vertrekken. Het werd het afscheid van Bali, waar ik samen met Ria en Antoinet twee prachtige weken heb beleefd. Deze twee weken zal ik nooit vergeten.

Kelapa Mas Bungalows in Candidasa: het hoogtepunt van ons reis door Bali.

In Sidemen namen we vandaag afscheid van Putu, een bijzondere vrouw over wiens leven ik mijn vierde boek heb geschreven. Putu is een voorbeeld van het karakter van de Balinezen. Een vrouw, die liefde uitstraalt met een glimlach, waar achter haar verdriet schuil gaat. Ketut zou ons vandaag naar Kelapa Mas Bungalows in Candidasa brengen, een rit van ongeveer een uur door het mooie binnenland van het oosten van Bali.

Na onze aankomst in Kelapa Mas Bungalows was het tijd om te gaan lunchen in het restaurantje bij het zwembad, waar we genoten van het heerlijke eten terwijl het zeewind ons verkoeling bracht en de golven een meter van ons tegen de muur van de tuin rolden.

Dat wordt weer genieten...

Bali heeft een milieuprobleem en dat wordt voorlopig niet opgelost.

Toen Antoinet en ik gisteren in Sidemen (Oost Bali) aan het hardlopen waren, kwamen we op het eind langs het schooltje van het dorp .

Daar waren kinderen de rommel op de straat aan het opruimen.

Wat mooi dat ze dat doen, zou je zeggen...

Maar even later zagen we hoe de kinderen hun volle mand met afval in het riviertje kieperden, dat langs de straat stroomde.

Wat dat betreft heeft Bali nog een lange weg te gaan.

De mensen hebben geen geld en de regering doet niets om het afval op te ruimen

Hier en daar zijn er wel initiatieven, maar het blijft een groot probleem.

Toen Antoinet en ik vanmorgen in de kampong (dorpje) bij Candidasa gingen rennen, zagen we ook overal afval liggen.

Wat is het toch jammer dat dit mooie eiland zo vervuild wordt door de toeristen én door de inwoners...