Een dag in Canyonlands tussen Grand Junction en Moab.

Gisteren (13 september) waren we naar bed gegaan terwijl een dreigende lucht boven onze campers hing. We lagen nog niet lang te slapen toen er een hevig onweer losbarste boven de terracotta-rode bergketen waar onze camping is gelegen. De bliksem zette het Colorado National Monument in een spookachtig licht en de donder rolde door het dal. Het ging flink te keer en ikzelf voelde mij niet echt op mijn gemak in onze camper hier boven op de bergen, zonder enige bescherming. De regen kletterde op het dak van de camper en van slapen kwam er voorlopig niets terecht. Gelukkig trok het onweer langzaam weg en konden we aan een diepe slaap beginnen. Omdat we zo laat in slaap waren gevallen werden Angela en ik pas rond zeven uur wakker en hadden we geen tijd meer om nog een ochtendwandeling te maken. Het regende trouwens en dat was jammer want we zouden vanmorgen beginnen aan een “scenic-route” door het Colorado National monument. Toen we vertrokken regende het nog steeds maar we waren nog geen vijf minuten onderweg en de lucht trok open. De “scenic-route” was 23 mijl lang en er waren heel veel stops en trails. Elke keer als we stopten vielen onze monden op van al het moois wat er te zien was. Rond de diepe kloof rezen de terracotta-rode bergen loodrecht omhoog en hadden de vreemdste vormen. Soms leek het wel of er op een rots een kasteel stond. Echt, dit is een schitterend stuk natuur.

We reden de kloof uit en kwamen bij de stad Grand Junction waar we boodschappen gingen doen. Dat was niet zo makkelijk in zo’n drukke stad en we raakten elkaar steeds kwijt, maar uiteiendelijk vonden we toch de Wall Mart, een gigantische supermarkt waar je letterlijk alles kunt kopen. Hier kun je zien waarom de Amerikanen allemaal zo dik zijn. Ongelooflijk……………

Met een opgelucht gevoel (Angela en ik houden niet van steden en van drukte) reden we de stad uit, naar de weide wereld van het Wilde Westen. We reden weer een paar uren door eindeloze vlakten waar niemand woont voordat we tenslotte in de buurt van Moab terecht kwamen waar we een heel stuk langs de Colorado rivier reden. Deze keer reden we niet aan de bovenkant van een kloof (Canyon) maar benden langs de rivier. Ook hier was het allemaal terracotta-rood wat we zagen, in de mooiste vormen. Saai is zo’n rit zeker niet maar toch waren we blij toen we onze volgende camping bereikten (Portal RV Campground bij Moab). Maar eerst hadden we nog een stukje verkeerd gereden totdat we bij een benzinepomp de goede informatie kregen waar we moesten zijn. Deze camping is heel luxe want we hebben internet, een stroomaansluiting en we kunnen ons vuile water etc. lozen. Ben had de slang van de afvoer van zijn camper in het verkeerde afvoergat gestoken en nu is de grond hier doordrenkt van Bladelse ………. Uiteraard hebben we vanavond weer buiten gegeten en dat is elke keer toch heel aangenaam, zeker met zo’n uitzicht over de rode bergen om ons heen. Morgen (15 september) gaan we naar de natuurparken “Arches” en “Canyonlands”. Dat verhaal komt over een paar dagen naar jullie toe.

Kees Smetsers