Ongeveer 25 jaar geleden ben ik ooit met mijn ouders en mijn oom Jan naar Gasthof Gribelehof in Lienz (in de regio Oost-Tirol in Oostenrijk) geweest.

Het verblijf in dit kleine hotel is mij altijd bij gebleven, enerzijds omdat het de eerste vakantie van mijn vader met mijn moeder was (die was toen ongeveer 70 jaar oud), anderzijds omdat de liefdevolle verzorging in dit bijzondere hotelletje grote indruk op ons maakte.

Angela en ik hadden besloten om dit jaar tijdens onze vakantie in Oostenrijk te gaan wandelen en mijn ervaringen uit het verleden hadden ons doen besluiten om nog een keer naar Gasthof Gribelehof te gaan.

Op de heenweg zouden we proberen te overnachten in het stadje Grainau (bij Garmisch Partenkirchen), dichtbij de Eibsee, een meer aan de voet van de Zugspitze met turqoise water en een heel bijzondere ligging. Dat lukte niet omdat er een treffen van motorrijders was en daarom reden we naar Lermoos waar we in Haus Piwonka een mooie kamer met eetkeuken vonden en waar we een prachtig uitzicht hadden op de andere kant van de Zugspitze.

Twee dagen later reden we via de 'Fernpass' en de 'Felbertauerntunnel' naar Lienz in Oost-Tirol waar we in Gasthof Gribelehof hartelijk werden ontvangen. Bij aankomst op dit mooie plekje schoten de tranen in mijn ogen en even later stond ik te huilen, ontroerd door de herinneringen die in mij boven kwamen aan mijn inmiddels overleden vader met wie ik samen met mijn moeder en oom Jan hier zo'n mooie tijd had beleefd.

Toen Angela en ik even later naar onze kamer liepen (nummer 22 met uitzicht op Lienz en de omliggende Dolomiten) verbaasden we ons over het prachtige oude interieur van deze Gasthof. Echt, het lijkt wel of je in een kasteel rondloopt, overal antieke beelden en schilderijen, het lijkt of de tijd hier heeft stilgestaan.........Ik kende deze sfeer van 25 jaar geleden en het maakte echt indruk op mij datin al die jaren de bijzondere sfeer van dit kleine hotel intact is gebleven. De kamers waren gerenoveerd en er was ook een sauna gekomen, maar verder was alles nog zo als het vroeger was...... Ook het boerderijtje dat tegen het hoofdgebouw aanleunt, en de schapen, geiten en varkens die in het aangrenzende bos lekker in de modder liggen.

Het werd een superfijne week.

Elke morgen en avond genoten we buiten op het grote terras onder de fruitbomen van de zuivere lucht, het schitterende uitzicht en het heerlijke eten dat ons door het lieve personeel werd voorgeschoteld. Eten dat vaak afkomstig was van de eigen kleine boerderij........

Overdag was het heel warm (meer dan dertig graden), zoals in heel Europa die week, en daarom hebben we verschillende keren een kabelbaan genomen en zijn dan boven in de bergen (waar het 20 graden was) gaan wandelen tussen met bloemen bedekte hellingen. Zo nu en dan kwamen we een bergmeertje tegen met kristalhelder water waarin we rondzwommen terwijl zwarte salamanders en kleine visjes ons van dichtbij aanstaarden. Rust, heerlijke rust, midden in een indrukwekkend mooie natuur..........

De wandeling van de Dolimitenhütte naar de Karlsbaderhütte zullen we niet gauw vergeten, mede door de onweersbui die losbarstte toen we helemaal boven waren en ons even deed rillen van de kou.

Zeker zo mooi was de omgeving van de Neualpseen waar we terecht kwamen toen we met de Zettersfeld-kabelbaan en de stoeltjeslift naar Steinermandl omhoog waren gegaan om de hitte in het dal te ontvluchten. De met mos bedekte stenen van dit maanlandschap, de turqoise meertjes, overal bloemen, het was heel bijzonder........

Op een van de laatste dagen zijn we met de 'Hochstein-kabelbaan' die maar 200 meter van Gasthof Gribelehof ligt naar boven gegaan waar we vervolgens de stoeltjeslift namen naar de Sternalm waar een oud boertje in de schaduw zat te genieten van zijn welverdiende rust. Zijn voorhoofd was roodverbrand door de zon en daarom bood ik aan om het in te smeren met zonnebrandcreme die Angela bij zich had. Als dank kreeg ik van zijn vrouw een wandelkaart van de omgeving van de Sternalm en een tip om naar het kleine meertje te wandelen, een paar honderd meter van de Alm verwijderd. Wat een lieve mensen.......heel eenvoudig, maar zo lief..... Toen Angela en ik even later rondzwommen in het kristalheledere water van het meertje waar heel veel zwarte salamanders ons aanstaarden, kreeg ik het gevoel dat ik hier graag een paar nachten zou willen blijven. Zo'n plek als de Steralm, boven in de bergen, met alleen maar rust en mooie natuur, dit is een plek waar je echt kunt 'zijn' , ver van de wereld om ons heen die maar doordraait in een razend tempo. Ik zal die momenten niet vergeten.......

Ons verblijf in Gasthof Gribelehof was één grote verwenweek waarin we ons onderdompelden in al de verwennerij de door het personeel van dit fijne hotelletje aan ons werd gegeven. Het was een heel bijzondere week, mede door het feit dat we ook nog even mochten genieten van het 'wel en wee' van de SKY-wielerploeg dit deelnam aan de Ronde van Oostenrijk en twee nachten in Gasthof Gribelehof logeerde.

Maar toen moesten we toch echt vertrekken.......... Na een warm afscheid reden we via de Felbertauerntunnel richting Innsbuck waar we op de terugweg in het dorpje Achenkirch bij de Achensee nog een paar dagen werden verwend door Ilse Künig, (mede-) eigenaresse van het pension Gasthof Tischlerhof.

Daar aan dat mooie grote meer hebben we op één dag twee keer de bergen bij het meer opgewandeld. Normaal doe je dat niet, maar omdat ik een beetje eigenwijs was (komt vaker voor) klommen we 's morgens naar de Koglhütte terwijl we eigenlijk naar de Köglhütte hadden moeten klimmen die precies aan de andere kant van het meer op een andere berg lag. Heel komisch, maar we werden die dag wel heel erg moe, zeker Angela die als een hijgend hert achter mij aanklom. Het was mijn schuld, ik was weer eens eigenwijs geweest......

Maar de 'schnaps' die we in de Köglhütte kregen van de dochter van Ilse (die daar met de schoonmoeder van Ilse woonde) maakte alles goed.... Weer zo'n mooie plek die je doet verlangen naar het stilzetten van de tijd. De tijd heeft hier ook stil gestaan en ik kreeg herinneringen aan mijn jeugd toen ik tussen de koeien door naar het toilet liep dat op de koeienstal was. Na de 'schnaps' kregen we van de dochter een heerlijk bord kaas met gerookte ham en toen verdween onze vermoeidheid als sneeuw voor de zon. Weer zo'n mooie dag met allen maar zuivere lucht en weldadige rust........................(klinkt raar met al dat geklim op één dag)

Aan alles komt een eind, ook aan deze vakantie. Maar we hadden genoten van een land met heel lieve mensen. Een land dat ons hart verwarmd heeft......

Mocht iemand ook naar Gasthof Gribelehof willen gaanof nog vragen hebben, dan volgen hier wat gegevens:

Gasthof Gribelehof, Schlossberg 10, A-9900 Lienz (Ost-Tirol), Oostenrijk, telefoon: 00-43-485262191, email: gribelehof@aon.at , website www.gribelehof.com .

(Oh ja, ik wil Jan en Mien nog even bedanken voor hun goede tips die onze vakantie mede daardoor tot een bijzondere vakantie hebben gemaakt)

Kees Smetsers

smetserskees@hotmail.com