De cirkel is weer rond

Na drie superfijne weken in het rustige, mystieke, romantische binnenland van Bali zijn we weer terug in het drukke wereldje van de badplaats Kuta. Het echte Bali is hier niet te vinden. Het is een goede plek om te genieten van de zon en de zee en alle belevenissen van de afgelopen weken op ons in te laten werken en al een beetje te gaan wennen aan de overgang naar de jachtige westerse wereld die ondermijdelijk is. We hebben enorm genoten van onze vakantie waarin we zoveel liefde, warmte en genegenheid hebben ontmoet. En nu zijn we terug waar we begonnen zijn. De cirkel is weer rond.......

Een mug die geen mug was

Theo en Yvonne hebben nog iets heel bijzonders meegemaakt. Ze lagen heerlijk te slapen en misschien ook wel te dromen van alle mooie dingen die ze hier meegemaakt hebben. Yvonne werd echter in haar slaap gestoord door een mug die rond haar hoofd rondzoemde met een hoog piepend geluid. Gelukkig was haar 'ridder op het witte paard' dichtbij en die werd natuurlijk meteen door Yvonne uit zijn diepe slaap gehaald. De mug was echter onvindbaar en daarom besloot het stel om zich maar helemaal in te smeren met antimuggenlotion met veel deet. Gerustgesteld gingen ze weer slapen, er kon niets meer gebeuren. Maar even later was het geluid van de mug er weer, nu nog dichterbij. Yvonne werd er niet goed van. Maar......toen ze heel goed luisterde kwam ze tot de ontdekking dat het geluid uit Theo's neus kwam. Hij was namelijk een beetje verkouden en maakte daardoor bij het ademhalen een hoog piepend geluid. Dat was lachen ! Zo kun je van een olifant een mug maken....... (Sorry, Theo, grapje opa)....Het was een mug die geen mug was.......

Ulang-tahun

Vandaag is het onze laatste dag op Bali, Vanavond om 20.05 uur gaan we Bali weer verlaten met vlucht SQ 947 en SQ 324 van Singapore Airlines. Maar eerst hebben we nog een feestje ! Wim is vandaag namelijk jarig, hij wordt 63 jaren jong. Dat heb ik zoveel mogelijk bekend gemaakt, dus hij wordt hier overal gefeliciteerd want niet zo erg is gezien het hoge aantal mooie balinese vrouwen die wij hier tegen komen. Erni en Ketut hadden vanmorgen een leuke verassing voor Wim want ze hadden een verjaardagstaart gekocht voor Wim in de beste bakkerij van het eiland. De taart was verpakt in een heel mooie doos met de cijfers '63' erop. Keileuk ! Dus dat gaan we dadelijk vieren bij het zwembad van het Kartika Plaza Hotel met een lekkere capuccino. Ulang-tahun noemen ze dat hier. Balinees voor verjaardag......

De kapper

Gisteren gavan Theo en Yvonne een klein afscheidsfeestje voor ons. Dat was een lekker etentje in een restaurant aan het strand. Erni en Ketut waren er ook bij. Yvonne hield een dankwoord en dat was heel lief van haar. Als voorbereiding op het feestje was ik naar de kapper gegaan om mijn toch al korte haren nog wat korter te laten knippen zodat ze een beetje in model zaten. De twee jongens van de kapsalon vroegen of ik nog alleen was en ze waren teleurgesteld toen ik antwoordde dat ik getrouwd was met Angela. Och...het is een keer wat anders, aandacht van jongemannen in plaats van een vrouw.....Ze knipten overigens goed........

Afscheid

Afscheid nemen is nooit leuk. Ook deze keer niet. Maar wij kunnen terugkijken op een vakantie die we waarschijnlijk niet gauw zullen vergeten. Wat mij betreft waren er veel emotionele momenten waarbij mijn gevoel tot zijn recht kwam. Ik denk dat bij de anderen ook is geweest, al beleeft iedereen zo'n vakantie natuurlijk op zijn eigen manier. Maar we hebben het heel fijn gehad met z'n vijven, en dat is ook niet vanzelfsprekend. bedankt Theo, Yvonne, Ria en Wim, voor jullie leuke gezelschap. En het thuisfront allemaal bedankt voor de interesse in mijn weblog en de leuke reacties. Tot ziens..............