Mijn favoriete straatje op Bali is het zandstraatje tuusen Klub Kokos (Ubud) en het dorp Bankiang Sidem. Vanmiddag hadden we besloten om daar te gaan eten in het nieuwe restaurantje net voor Bankiang Sidem waar je practisch midden in het rijstveld zit en waar de witte rijstvogels een paar meter verder rondscharrelen. Het uitzicht op de bergen aan de horizon is er ontzettend mooi en het balinese plattelandsleven ontvouwt zich daar voor je ogen.........

Daar, op dat mooie plekje, ontmoette ik een man die daargewoon zat te genieten van de sfeer ('zijn')en waarmee ik in gesprek kwam. De man stelde zich voor als ' Jim ' en vertelde dat hij in Amerika geboren was maar 20 jaar op Hawaii had gewoond en nu in Ubud een resort leidde. Omdat ikooit op Hawaii geweest was ging het gesprek een tijdje over dit mooie eiland wat intussen zo veranderd is door het toerisme. Toen we het hadden over de mooie authentieke plekjes die op deze aardbol nog over zijn, vertelde ik hem over de Banda-eilanden, zes kleine stipjes in de grote oceaan bij de Molukken waar ik jarenlang onvergetelijke momenten heb beleefd in een pure omgeving. Toen ik het woord 'Banda-eilanden' uitsprak begonnen de ogen van Jim te glinsteren. Hij was de afgelopen maanden heel veel bezig geweest met de 'Spice-islands' waar de Banda-eilanden deel uit van maakten. Hij was verbaasd over het ongelooflijke toeval dat ons bij elkaar had gebracht. De kans op zo'n ontmoeting is zo klein....... Jim wilde heel graag een keer naar de Banda-eilanden dus hij hing aan mijn lippen toen ik hem ging vertellen over mijn belevenissen daar....Om een lang verhaal kort te maken...we hebben afgesproken dat ik bij een volgende vakantie met hem bij Wilkey Riupassa op bezoek zal gaan, de man die mijn huisje op de Banda-eilanden had gebouwd en met zijn gehele gezin naar Bali is gevlucht toen er oorlog kwam op de Molukken tussen de christenen en de katholieken.

Is zo'n ontmoeting toeval ? Ik geloof het niet. Er is iets dat mensen bij elkaar brengt. Onverwachte ontmoetingen......