Gisteren was onze laatste hele dag op Bali. Vandaag komt Ketut ons om 15.00 uur bij Kelapa Mas Bungalows in Candidasa ophalen om ons naar het vliegveld te brengen. Nengah van de receptie heeft de instapkaarten van Singapore Airlines en de visumverklaringen al uitgeprint,. We gaan nog even genieten van het heerlijke strandje vóór de prachtige tuin van Kelapa Mas Bungalows en misschien komen de grote schildpadden, die daar elke dag bij hoog water rondzwemmen, ons wel uitzwaaien.

Gisterenavond hebben we met een "goodbyeparty" afscheid genomen van het personeel van Kelapa Mas Bungalows dat ons (weer) vijf dagen lang in de watten heeft gelegd en op een heel lieve manier voor ons heeft gezorgd. Ze kwamen zelfs regelmatig met gratis vers fruit en lekkere hapjes voor ons, die ze zelf voor ons hadden gekocht. Als dank voor hun goede zorgen had ik hen allemaal uitgenodigd voor een buffetdiner. Dat is inmiddels een traditie geworden, want dit is nu al de derde keer. Ik had niet alleen alle 17 personeelsleden en hun echtgenotes en kinderen uitgenodigd, maar ook de eigenaar Komang Sudana en zijn familie. En natuurlijk had ik ook aan Ketut Kumara Giri (onze vriend en chauffeur) gevraagd om samen met zijn vrouw en kinderen en zus Siti naar het feest te komen. Verder zou Piet Willems uit Rijckevoort komen, die ik ook al heel lang ken en die hier een gedeelte van zijn pensioenleeftijd doorbrengt. Ze waren er allemaal, 42 in totaal.

Om 19.00 uur stond er een heerlijk buffet klaar en druppelden de gasten een voor een binnen, allemaal vrolijk en blij, als één grote familie. Jong en oud ontmoette elkaar in een superfijne sfeer. Nadat ik alle aanwezigen in het indonesisch had bedankt voor hun komst werd het buffet geopend en kon iedereen gaan genieten van het heerlijke eten. Mooi om te zien dat de Balinezen zo blij waren om dit mee te maken, want uit eten gaan dat doen ze nooit. Het werd steeds gezelliger en er werd veel gebuurt en gelachen.

Tristan, de zoon van Ketut, liet zien dat hij op zijn jonge leeftijd als goed kan eten en het was leuk om te zien dat hij zo genoot.

Komang Sudana en de twee zonen van Ketut hadden allemaal de Bali Runners shirts aan, die ze ooit van ons hebben gekregen. Dat was vooral voor mij heel bijzonder.

Tijdens het eten dansten de kinderen van het personeel traditionele Balinese dansen. Dat deden ze met veel passie. Ze waren allemaal prachtig gekleed (zie foto's) en ze deden het heel goed. Dat leren ze allemaal als ze nog heel jong zijn. Een heel mooie traditie, die deze avond extra bijzonder maakte.

Rond een uur of tien begonnen de eerste gasten afscheid te nemen van Ria, Angela en mij. Ze straalden allemaal en lieten hun blijdschap blijken in mooie woorden. En toen was het feest voorbij. Het was een heel mooie afsluiting geworden van een bijzondere vakantie.

Vanavond nemen we afscheid van Bali en vliegen we naar huis. Afscheid nemen is loslaten en dat is altijd moeilijk. Voor mij komt er nu nog bij dat mijn knie niet echt beter wil worden. Daarom zie ik een beetje op tegen de 17 uur durende reis naar huis. Maar daar wachten mijn familie en vrienden en daar is het inmiddels lente, het mooiste seizoen van het jaar. Daar verheug ik mij op, vooral het weerzien met mijn vrienden.

Angela en Ria wil ik bedanken voor hun fijne gezelschap tijdens deze vakantie op Bali, mijn 60e keer.

Iedereen, die via deze reisblog heeft meegereisd, wil ik bedanken voor zijn/haar belangstelling en reacties. Daar heb ik van genoten.

Kees Smetsers