Bali - Bob Land
Vandaag zijn we met Ketut naar Candidasa gereden, een ritje van maar 15 minuten. In Kelapa Mas Bungalows werden we welkom geheten door Ade en Nellie, mijn vrienden uit Geleen waarmee ik al heel veel heb meegemaakt in Indonesie. Die vriendschap gaat terug tot de jaren dat ik op de Molukken rondzwerfde enzij mijn eenzame avonden daar opvrolijkten met hun limburgse gezelligehid. Heel leuk om hen hier weer te ontmoeten. Vanavond gaan we met hen eten in Warung Astawa waar het eten altijd een feest is.
Wim, Ria en ik zijn vanmiddag naar Bob Land gereden in het busje van Ketut die tijd genoeg had en een beetje vakantie vierde met ons. Toen we bij het huis van Bob Land aankwamen aan het eind van de baai van Candidasa was hij niet thuis. Daarom gingen we maar zwemmen bij Puri Bagus Bungalows, niet zover van het huis van Bob Land. Het water van de zee was weer heerlijk verfrissend en dat was ook wel nodig want het is de laatste dagen bloedheet hier. Zelfs de balinezen hebben er last van. Yvonne voelde zich door de hitte niet goed en daarom waren zij niet meegegaan.
Toen ik in zee aan het zwemmen was zag uj in de verte Bob Land in zijn tuin lopoen. Ik besloot er maar naar toe te zwemmen. Als het over land niet kan, dan maar door de zee, dacht ik. Toen ik dicht bij het huis van Bob Land was zag hij mij ook en kwam hij naar beneden naar het strandje biij zijn huis.. Ik begroette hem en gaf hem namens Angrlsa een innige omhelzing. Op zo'n moment gaat er heel wat door je heeen want Bob is een heel bijzondere man. Heel veel mensen hebben dat ondervonden tijdens de uitzending van 'Memories' op tv. Ik zei tegen Bob dat ik later op de middag terug zou komen met de babykleertjes die Angela verzameld had bij haar vrienden en kennissen.
Een paar uur later zaten we (Ria, Wim, Ketut en ik) bij Bob Land in zijn huisje. Hij was heel blij met de babykleertjes en werd weer emotioneel. Dat gebeurde nog een paar keer toen zijn leven hier ter sprake kwam. Hoeveel armoe en ellende hier is en hoe moielijk het voor hem is om daar steeds mee geconfronteerd te worden. Hij helpt veel mensen maar het blijft een druppel op een gloiende plaat. Omdat er nog meer bezoek was gekomen namen we weer afscheid van Bob. Fijn dat we hem weer gezien jadden. Fijn dat hij er zo goed uitzag.
Na zo'n ontmoeting met Bob was het tijd om even na te denken en daarom reden we terug naar Kelapa Mas Bungalows. Maar eerst wilde ik nog even wat lekker bruinbrood halen bij de 'German Bakery' op de weg naar Tengenan. Maar het brood was uitverkocht omdat het morgen Hari Kuningan was. Dan zijn er in heel Bali overal ceremonieen bij de tempels en zijn de straten gevuld met schitterend geklede families die gaan offeren bij de tempels. Ook hier in Candidasa kunnen we dat morgen mee gaan maken bij de tempel tegenover de lagune. Het belooft weer een bijzondere dag te worden. Zoals bijna alle dagen op dit mooie eiland...,
(Ik heb dit mailtje 'blind' getypt omdat ik mijn leesbril vergeten was, vandaar dat er mogelijk veel fouten in zitten)
Reacties
Reacties
Nou voor een blinde niet gek hoor, het was vlot te lezen en ik ben best een beetje jalours dat jij daar zit met al die bijzondere feestdagen in het Hindu-geloof. Hoe heb je het weer uit kunnen zoeken.
Ik heb Ketut Suryantini op de hoogte gebracht van je verblijf in Kelapa Mas en haar zus is kennelijk de warung (schuin tegenover Kelapa Mas) aan het verbouwen. Misschien pik je er nog iets van mee en ik hoop ook dat je "lachebekje "nog even kunt begroeten. Wil je mijn hartelijke groeten overbrengen aan Ade en Nellie en zeg maar dat de foto's al zijn afgedrukt alleen ze moeten nog een keer thuisgebracht worden............
Wij waren erg goed bevriend met Bob Land toen hij met zijn gezin, vrouw Noor, zoon Bob en dochter Merthe in Spijkenisse woonde.
Ook toen ze waren verhuisd naar Bergen op Zoom bleef het contact bestaan.
Kunnen wij het adres krijgen van Bo in Bali. Bob is 4 december jarig en dan kunnen we hem een kaartje sturen.
Wij zijn vele dagen, iedere week tijdens onze halfjaarlijkse vakantie bij Bob Land geweest.
Samen op de bromfiets naar de ceromomies en bijeenkomsten en samen naar de projecten welke er lopen.
Helaas zijn wij het telefoonnummer zoek geraakt, misschien kunt u ons hiermede helpen.
hopen snel telefoonnummer van Bob te verkrijgen.
Hallo Roos
Ik zag je was opzoek naar het telf.nr van Bob Land
Ik zou in december eigenlijk naar Bob, helaas moest ik dit annuleren en heb hem daarover gebeld met het volgende (goedkoop bellen naar bali nr.) nummer
0900-0784-0062-363-41140
Ik hoop dat je wat aan deze info hebt.
Vriendelijke groet Hermien
Hermien, bedankt voor het telefoonnummer.
Sorry Hans, Blommaert-Roos en Hermien,
Ik had jullie berichten nog niet gelezen en ben dus te laat met mijn informatie.
Het telefoonnummer waarmee ik Bob Land bel is:
0900-0137 (goedkoop bellen)-00-62-363-41140.
Het spijt me dat ik jullie niet tijdig heb ingelicht.
Groeten,
Kees Smetsers (smetserskees@hotmail.com)
Kees, bij ons in Belgie zeggen we: wat ben je toch een
sukkelaar, de Balinees denkt maar 1 ding, hoe krijg ik
het geld van de bule zo snel mogelijk uit zijn zak.
Wordt wakker kerel.
Dag Frits,
Het heeft even geduurd, maar ik heb toch besloten om te reageren op jouw woorden van 1 mei 2011.
Ik weet dat Belgen veel slimmer zijn dan Nederlanders en dat ze ook veel gezelliger zijn.
Daarom vind ik het jammer dat jij zo denkt over de bevolking van Bali.
Jouw woorden zijn heel negatief van inhoud en ook heel erg generaliserend.
Ik kom al meer dan 30 jaar in Bali en steeds weer ben ik onder de indruk van de gastvrijheid van de Balinees, ze geven zoveel terwijl ze niets hebben.
Natuurlijk, in de toeristische gebieden (Kuta, Legian, Ubud, Lovina) wordt je de hele dag aangeklampt door Balinezen die je iets willen verkopen.
En dan is het voor ons westerlingen makkelijk om heel arrogant maar een oordeel over hen te vellen en te zeggen dat ze maar op een ding uit zijn, je geld afhandig te maken.
Wel Frits, jij hoeft daar niet bang voor te zijn want je bent al heel arm.
Iemand die zo over zijn medemensen denkt is in mijn ogen heel arm ook al is hij misschien materieel heel rijk.
Nee, wij kunnen heel veel leren van de Balinezen wiens levensinstelling is te geven om een goed "kharma" te krijgen.
Wij westerlingen proberen zoveel mogelijk geld op te stapelen voor een groot huis, grote auto, dure vakanties, en een toekomst vol met (schijn-) zekerheid.
We maken nu een economische crisis door zegt men.
Nou, ga maar eens in de restaurants kijken waar het vol zit met Nederlanders en Belgen die zich tegoed doen aan koffie van 2 euro en appelgebak van 4,50 euro.
Beste Frits, ik ben misschien een sukkelaar zoals jij mij noemt, je zult ongetwijfeld gelijk hebben, maar ik ben o zo blij dat ik nog vertrouwen in de medemens heb.
Voor de Balinezen heb ik alleen maar respect en daarom heb ik mijn boek "Reizen door het echte Bali geschreven".
Het is een eerbetoon aan de Balineze bevolking die eeuwenlang is onderdrukt door zijn eigen mensen maar ook door de kolonialen uit de westerse wereld die hun als "inboorlingen" zagen.
Wat wij westerlingen werkelijk hebben gedaan op Bali, dat staat niet in onze Nederlandse en Belgische geschiedenisboeken.
Wij westerlingen hebben op Bali ( maar ook in andere landen, kijk maar naar Afrika) gemoord met als enig motief geldelijk gewin.
Ik kan je adviseren om het boek van Vicki Baum,Liefde en Dood op Bali, te lezen.
Dan ga je misschien een beetje anders denken over deze mensen.
Ik ga deze reactie afsluiten met jou een heel gelukkige toekomst te wensen.
Kees Smetsers
smetserskees@hotmail.com
ik wil graag naar bobsland blgia
Dag Kees
Ik kom pas 25 jaar ieder jaar op Bali.
Ook in Kelapa Mas waar ik eigenaar Komang tot mijn vrienden mag rekenen.
Toen Kelapa Mas in 1984 net was geopend heeft hij mij in zijn witte 3 deurs Kijang regelmatig naar het toen nog doodstille pantai putih gebracht.
De lokale vissers hebben hier heel wat visjes (makril) voor me geroosterd.
Wayan uit het restaurant was toen nog een klein meisje die iedere avond vol overgave danste.
Nu probeert haar dochter Putu haar te evenaren.
Bob Land, wat een toeval, die ken ik ook, ik ben
ooit op visite geweest, ik was zijn 264 ste gast.
Met een leuk pensioen is het op Bali goed toeven.
Ik kom hem nog wel eens tegen bij warung Astawa waar hij zich laat verwennen door gulle Hollandse sukkelaars.
Kees, ik hoop je ooit tegen te komen in Kelapa Mas, dan nemen we een Bintang besar.
Absolutely no hard feelings.
Dag Kees
Frits
Pak Kees, Could you links your webblog to my blog http ://www.balipicnique.blogspot.com and thank you for one of our repeater Guest at Cempaka Belimbing Villas
matur suksma
made sepel
en kees deze keer is al de hoeveelste keer op Bali?
Dank voor je support in Belimbing en ook in Cempaka Kuta. Geniet er maar weer van.
tot gauw
marina
Wij kennen Bob Land senior niet, maar wel zijn zoon, Bob Land junior (als duiker) samen met Roos. En dit van op vakantie in Bali. Wat geschreven wordt over de gulheid van de Balinezen, toch zeker in de omgeving van CandiDasa, kunnen wij alleen maar beamen. Zeer gastvrij, terwijl ze zelf niet veel hebben. Natuurlijk probeert iedereen een graantje mee te pikken van onze westerse overvloed. Kan het ze niet kwalijk nemen. Maar als je de mensen een beetje beter leert kennen, merk je toch dat ze veel meer plezier in het leven hebben dan wij, met veel minder gelukkig zijn, en zeer gastvrij. Daarom ook dat wij ook zullke "sukkelaars" zijn die een lokaal gezin financieel steunen. Meer dan voldoende om hun leven aangenamer te maken.
Heb vandaag het trieste bericht vernomen dat Bob Land senior uit zijn huis is gezet. Weet niet waarom of waardoor, maar triest is het zeker.
Hopelijk komt dat allemaal nog goed.
Nu nog proberen Bob Land junior te contacteren. Heb hem nog niet weer teruggevonden
Dag Gert-Jan,
Bedankt voor jouw positieve reactie op mijn verhaal over Bob Land dat ik in 2009 geschreven heb.
Twee weken geleden zijn Angela (mijn partner) en ik nog bij Bob Land op bezoek geweest.
Het was wel even zoeken maar uiteindelijk vonden wij hem weer terug met hulp van bereidwillige Balinezen die ons de weg wezen en ons achterop een brommertje naar Bob brachten. Bob woont nu midden in de kampong in een huisje dat ongeveer twee kilometer ligt van de plek waar Bob vroeger woonde.
Bob Land vertelde ons dat hij begin van deze maand zelf het initiatief had genomen om weg te gaan van de plek aan de baai van Candidasa waar hij zoveel jaren heeft gewoond. De oorzaak van zijn vertrek was het feit dat hij geen goed contact had met zijn buren. Mocht iemand Bob Land op willen zoeken dat kan ik hem/haar wel "op weg helpen". Maak je verder maar niet ongerust over Bob Land. Bob staat "stevig in zijn schoenen" kan kan de verhuizing heel goed relativeren. Zijn vaste geloof dat alles is voorbestemd en alles te nemen zoals het komt (alleen is wat is) helpt hem daarbij.
Met vriendelijke groeten,
Kees Smetsers
smetserskees@hotmail.com
Hey Kees
Blij te horen dat het met Bob toch goed gaat. Ik weet dat mijn reactie op je verhaal nogal laat is, maar ergerde me aan de reacties van sommigen dat Balinezen alleen maar op je geld uit zouden zijn. Er zullen er inderdaad wel tussen lopen (net als hier trouwens), maar dat is toch niet onze algemene indruk. We zijn nu 3 keer op vakantie geweest naar Bali, jammer genoeg lukt het niet vaker, financieel gezien. Dit jaar sparen we om volgend jaar weer te kunnen gaan (met 3 volwassen kinderen is het een duur grapje). Maar zoals gezegd sponseren we een familie, zodat de kinderen naar school kunnen, wat voorlopig de enige manier is voor de Balinezen om zelf vooruit te komen (of trouwen met een blanke natuurlijk)
Was vanmorgen alleen geschrokken van het bericht van iemand uit Candidasa dat Bob uit zijn huis gezet was. Als hij zelf weggegaan is, is dat natuurlijk heel spijtig. Maar ik heb begrepen dat hij nu bij mensen woont die hij jaren geholpen heeft. Dus naar leefgenot zal hij niet teveel moeten inboeten. Hopelijk leeft hij daar nog lang en gelukkig. Ik hoop dat we hem, samen met zijn zoon, volgend jaar eens in levende lijve kunnen ontmoeten in Candidasa.
gj.hedeman@yucom.be
Dag Gert Jan,
Mocht je nog op zoek zijn naar mooie plekjes op Bali en mooie adressen om te logeren, kijk dan maar op het verhaal "algemene gegevens logeeradressen op Bali " op deze reisweblog.
Ik heb daarin al de adressen waar ik heb gelogeerd verzameld.
Groeten,
Kees Smetsers
smetserskees@hotmail.com
Hallo Kees
Ik ben in januari nog bij bob op bezoek geweest, mijn doel was om te kijken hoe ik bob eventueel kon helpen met zijn project.
In januari bezochten we hem nog aan het huisje bij de baai, en ja, toen gaf bob ook al aan dat de verhouding met de buur stroef verliep, maar dat het uitgelopen is tot een verhuizing doet me toch wel wat, want ik had het gevoel dat het toch wel zijn plekje was.
Maar goed, jij kent hem beter dan ik, en als jij zegt dat hij ermee leven kan, dat maakt het een beetje goed.
Of cijfert hij zichzelf zo weg, dat hij ons wil laten geloven dat het zo goed is !!
Alles heeft zo moeten zijn !! dat is ook mijn levensmotto ( ook iets waar Bob en ik het over hebben gehad) pffff zucht, ja het heeft misschien zo moeten zijn, dat er nu (hopenlijk) goed voor hem gezorgd wordt.
Jarenlang had ik het gevoel dat ik eens naar Bob moest, en ik was dan ook zeer verheugd dat het me in januari eindelijk gelukt was.
Ging hier terug in Nederland nadenken wat ik voor hem kon betekenen, en hem zeker niet in de steek wou laten, want hij vertelde wel tegen mij bij het afscheid nemen, dat zoveel mensen zeiden dat ze hem zouden ondersteunen, en dat hij maar zelden iets terug hoorde.
Nu word het voor mij niet makkelijker op, om mijn beloftes na te komen, om hem te helpen vanuit Nederland .
Nou Kees ik hoop dat je me op de hoogte houd, en elk advies om Bob te kunnen helpen is welkom.
Groetjes Hermien, en mocht er ook maar iemand bob spreken, doe de groetjes van mij aan Bob en vergeet dan vooral niet te zeggen dat ik hem niet vergeten ben.
Weet iemand of Bob Senior nog in Bali woont ?
Wij zagen hem in 2008.
helaas ben ik bob ook uit het oog verloren, hoop dan ook samen met jou of iemand nog iets weet over bob
Beste Wim en Hermien,
Helaas moet ik jullie antwoorden dat Bob Land dit jaar in alle rust overleden is.
Dat bericht heb ik gekregen van zijn dochter.
Hij is gecremeerd op Bali en heeft nu de plaats gevonden waarnaar hij heeft toegeleefd.
Een heel bijzonder mens is vertrokken, maar hij leeft verder in onze harten.
Hij heeft diep indruk op mij gemaakt en ik zal hem niet vergeten.
"Namasté"
Kees Smetsers
Weet je ook hoe oud Bob is geworden?
Welke dochter gaf je dit bericht. Hij heeft twee dochters namelijk Miranka en Myrthe?
Dag Hans,
Helaas....
Ik weet niet hoe oud Bob is geworden.
Als ik mij goed herinneren heeft Myrthe mij laten weten dat haar vader is overleden.
Groeten,
Kees
Wij , Corry en ik,ontmoetten Bob,a.k.a Nyoman Darma Jasa .anno oct 2007 op zijn oude stekkie, wij hadden gesprekstof genoeg ivm zijn carrière bij de KPM en mijn carrière bij de KJCPL. Hij overhandigde ons zeer persoonlijke en ook philosofiese documenten onder de naam "Laatste Missie" Bob van 4 dec 1925 dus in de 90.
Hij ruste in vrede, unforgettable.
PS: Nyoman (derde zoon) Darma (levensplicht) Jasa (dienstverlening)
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}