Bali - "Zijn"
Op Bali kom je heel veel toeristen tegen die met een georganiseerde reis over het eiland racen.
Bij Uma Agung Bungalows kwamen we ze ook elke dag tegen. Meestal kwamen ze 's middags aan en vertrokken ze op de volgende dag weer vroeg in de morgen naar het volgende adres. Nyoman, de eigenaar van de bungalows is er blij mee want zo'n contract met een reisburo levert hem een vaste stroom van klanten op. Maar ik zou nooit met zo'n georganiseerde reis mee willen. Je reist dan in een razendsnel tempo door Bali en krijgt heel veel te zien, maar aan het eind van de reis heb je helemaal niets gezien. Je geest krijgt zoveel te verwerken dat het niet wordt opgenomen. De meeste deelnemers van zo'n georganiseerde reis zijn aan het eind van de reis doodmoe en blij dat ze thuis zijn.
Nee......dan is de manier waarop wij het hierdoen veel relaxter. Eigenlijk hebben we deze week nog helemaal niets gedaan. En toch hebben we ontzettend veel beleefd, Heel veel intense ontmoetingen en veel warmte ontvangen van de lokale bevolking. Want wij hadden de tijd om ze te leren kennen. Wij hadden de tijd om ons onder te dompelen in het dagelijkse leven.....
Heel vaak zit ik gewoon ergens te 'zijn' . Mijn hoofd word leeg en mijn gedachten verdwijnen. Ik word opgenomen door de omgeving en mijn zintuigen registreren alles zonder dat ik daarbij zit te denken. Ik voel alleen maar......
Mischien begrijpen sommige mensen niet wat ik bedoel, maar het is gewoon heel fijn om je los te maken van de dagelijkse sleur, de dagelijkse zorgen. Ik zie zoveel toeristen hier die hun ergenissen en frustaties hier gewoon voortzetten. Ze vinden geen innerlijke rust, iets wat wij kwijt zijn in de westerse wereld. We zijn altijd op weg, nooit geen tijd om stil te staan. 'Moet jij niets doen, verveel je je niet' , wordt er dan gevraagd.
Op dit moment zit ik in Padangbai bij Topi Inn op het terras op de eerste etage waar ik uitkijk over de baai van Padangbai. De oppervlakte van het water is gevuld met kleine golfjes die langzaam naar het strand rollen, steeds maar weer.......in een oneindig ritme..... Het gevoel dat ik hierbij heb wil ik met jullie delen.
Misschien als je je ogen sluit en je laat je fantasie werken dan kun je mij hier zien zitten. Omringd door frangipanabomen met rood-gele bloemen en intense zoete geur. In de verte hoor ik het geluid van een gong dat over het water van de baai zweeft en een ceremonie aankondigt die hier vaak in de namiddag bij een tempeltje aan het water wordt gehouden. Als je dan alleen maar denkt wat ik zojuist heb geschreven , dan zul je misschien begrijpen wat ik bedoel. Het is een heel fijn gevoel.....
En dat is ' zijn'
Reacties
Reacties
Hallo Kees,
Ik geniet weer volop van je verhalen.... Ik zie je ook helemaal zitten bij Topi-Inn...maar dat komt natuurlijk ook omdat wij de plek kennen..GEWELDIG!!
Je gaat in Lovina waarschijnlijk Marieke ook ontmoeten, ze komt 26 okt. weer terug op Bali. Ga daar ook eens eten , op het strand, in het restaurant waar Komo, de man van Marieke, manager is. heerlijke plek...GENIET!! Gr. Tom & Yvonne
Ha Kees,
Ik zit hier momenteel te "zijn" achter m'n laptoppie en volg je op de voet. Dat is volop genieten daar. Mooie verhalen! 'n Prettige voortzetting!
Dan dompel ik me morgenvroeg om 7.00 uur wel weer onder in het dagelijkse leven...ook niet verkeerd hoor.
Zaterdag ga ik met je vriendinneke aan 'de wandel' (bebbeldebebbeldebebbel....) en genieten van de prachtige herfstkleuren en hopelijk ook een beetje zon. Stuur maar wat straaltjes deze kant op!
Veel Eerselse groetjes van Marij.
Ja Kees, zeer herkenbaar en treffend door jou weergegeven. In 2001 heb je mij meegenomen naar dit paradijsje op aarde. Weet je nog, ik had een half jaar nodig om weer terug de basis te vinden in de Westerse wereld. Het jaar daarop na die verschrikkelijke bomaanslag hebben we traditioneel gekleed support gegeven aan de Balinese bevolking.
Het leverde zelfs overal applaus op. Na de geweldige ervaringen in 2005 samen met jou en Thomas leerde je mij wat zelfstandigheid bij door me mee te sturen met Ayu Gusti die mij het landleven van haar ouders liet zien en meemaken. Zij heeft een zeer speciale plaats in mijn hart ingenomen. Vanaf 2006 ben ik begonnen net als jij met mensen mee te nemen om kennis te nemen van de rust en de sfeer van dit prachtige eiland. Andere plaatsen en andere mensen leren kennen geeft mij een fijn gevoel. Niets moet en laat je maar heerlijk onderdompelen in die sfeer van dat eiland. Vorig jaar hebben we de beginjaren nog eens dunnetjes overgedaan samen met jouw broer Henk en zijn Thaise vrouw Tukky en het was weer super hoor. Over een paar weken ga ik genieten van mijn derde verblijf daar in dit jaar, want ik wil "het zijn" optimaal beleven. Met veel dank aan jou Kees, voor al die mooie belevingen op Bali die mij voorgoed gepakt hebben.
Selamat Malam Kees,
Oh wat heerlijk.. weer genieten van je verhalen. Als ik mijn ogen dicht doe en wat fantasie gebruik is het alsof ik er zelf ook ben(ook al ben ik er nog nooit geweest, aleen het rollen van de golven is wat moeilijker......ik hoor alleen maar het blaten van de schapen!!
Bleiswijk was heerlijk wat een mooie omgeving...
nog veel plezier aldaar en geniet ervan
gr Toos
Ja......ik zie je zitten en hoor het water en ik kan eigenlijk (ja ik moet wel) niet wachten voordat ik zelf weer naar het mooie Indonesië mag. De reisverhalen en de belevenissen die ik allemaal op het internet kan lezen verplaatsen mij dan ook altijd naar mijn Guesthouse in Kalibaru. Ik denk dan aan mijn heerlijke tuin, mijn mooie zwembad en de fijne mensen om mij heen. Vaak hoor ik van gasten die met een reisgezelschap reizen "kon ik maar langer hier in Kalibaru zijn, er is hier zoveel te zien". En dat kan ik alleen maar be-amen. Vanaf ons Guesthouse kunnen onze gasten veel trips maken naar o.a. Sukamade en de Kawa Ijen. Hier ben je in het echte Indonesië. En ik wil Bali echt niet te kort doen want ook daar heb ik leuke herinneren aan fijne tijden maar ik vind toch dat het allemaal te druk word. Je moet het gezien hebben dat is een ding dat zeker is. Kijk eens op mijn site www.rumahsenang.com. Ik wens je verder een fijn verblijf toe en geniet met al je zintuigen.
Oh ja, zou ik het belangrijkste nog vergeten. Wil je Bob Land heel veel groeten doen van mij en hem het allerbeste toewensen.
Nu naar het 6e zintuig....groetjes van mij.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}