Ongeveer dertig jaar geleden ontmoette ik op het Natsepa strand in Ambon (Molukken) twee jonge mensen uit Zeeland. Op dat moment zat ik niet goed in mijn vel en voelde mij eenzaam. Daarom was ik blij dat ik even kon praten net Tonha Schot en Willem van den Berge, dat waren hun namen. We hadden meteen een "klik" en dat zou het begin zijn van nog heel veel mooie momenten. Deze ontmoeting zou er zelfs toe leiden dat ik vijf keer naar de Banda eilanden zou reizen, vijf kleine stipjes in de grote oceaan waar ik de mooiste vakanties van mijn leven heb beleefd.

Jaren gingen voorbij en ik verloor Tonha en Willem uit het oog, maar niet uit mijn hart. Een dramatische gebeurtenis, het overlijden van Willem, bracht ons weer bij elkaar. Samen met mijn partner Angela ging ik Tonha opzoeken in Wolphaartsdijk, waar we een workshop "dotten" bij haar deden. Op deze dag ontstond het plan om de plaats te bezoeken in Portugal, waar Tonha en Willem met hun kinderen Engel, Joa en Suryan hun nieuwe "thuis" hebben gevonden.

Op 17 augustus vlogen we naar Faro om vervolgens met een huurauto naar het kleine dorpje Barâo de Sâo Joâo te rijden. Daar werden we in ons eerste verblijfsadres Alojamento Monte Rosa hartelijk welkom geheten door Ingeborg Vandewalle. Deze jonge Belgische vrouw bleek echt een "pareltje" te zijn, want zij maakte ons verblijf daar tot een feest. Dankzij haar tips wandelden we door een bos met prachtige kurkbomen, dichtbij ons verblijfsadres. Dankzij Ingeborg wandelden we ook over het strand en door de prachtige omgeving van Carrapateira,waar het we in het visrestaurant Sitio do Fornogenoten van een heerlijke visschotel.

Ons hoofddoel van deze reis was echter het bezoek aan Tonha en haar dochter Joa in hun kleine "hippieparadijs" bij de ecologische boerderij Vinha Velha, niet ver van het dorp Barâo de Sâo Joâo. Deze boerderij maakt deel uit van een project, dat meer dan dertig jaar geleden is opgezet door Hubert uit Duitsland. Deze bijzondere man heeft de boerderij gebouwd en in de vallei heel veel bomen geplant en waterreservoirs aangelegd om de diversiteit van de flora en fauna daar weer terug te brengen. Het was zijn bedoeling om de mensen, die in deze vallei zouden gaan wonen, een omgeving te bieden die geheel zelfvoorzienend zou zijn. We hebben de boerderij en alles er om heen kunnen zien en wij waren echt onder de indruk wat daar tot stand is gebracht. Uiteraard bezochten wij ook het huisje, waar Tonha en Willem met hun kinderen heel veel gelukkige jaren hebben doorgebracht. Deze vallei is echt een klein paradijs voor mensen, die geen deel meer willen uitmaken van de consumptiemaatschappij en dichtbij de natuur in alle eenvoud hun leven willen leiden. Het maakte echt indruk op ons. Even later reden we naar het huisje in de vallei, waar Tonha en haar kinderen nu wonen. Een heel mooie plek midden in de natuur met een meertje dat uitnodigt om even in te springen en af te koelen. We werden er gewoon stil van. De rust, die daar overal aanwezig is, de eenvoud. We voelden op dat moment hoe gelukkig Tonha en Joa waren op deze plek, Ze straalden het uit en dat kwam echt bij ons binnen.

De volgende dag zouden we met Engel, de zoon van Tonha en Willem, gaan wandelen bij de kliffen in de buurt van Aljezur. Maar dat wordt een ander verhaal...