Nog een paar dagen en dan vertrek ik weer naar Bali, het eiland waar ik al zoveel mooie momenten heb beleefd. Het wordt deze keer een bijzondere vakantie want mijn zus Ria en haar man Wim reizen mee. En een dag later volgen Theo en Yvonne die ons ook gezelschap gaan houden. En terwijl wij dan drie weken door Bali reizen lopen we grote kans om Marleen uit Gorredijk (geboren in Oirschot) en Lieke en Sylvia uit Bladel tegen te komen. Een heel gezelschap mensen uit het brabantse land die allemaal gebruik gaan maken van de diensten van ' mijn chauffeur op Bali' , Ketut Giri Kumara. Ketut (zoals hij kortweg heet) ken ik al heel lang. Zijn manier van leven heeft indruk op mij gemaakt. Het is een echte balinees wiens levensinstelling is 'geven' . Hij zorgt al zijn hele leven voor andere mensen en vergeet nog al eens om ook aan zichzelf te denken. Hij zorgt voor zijn vader en moeder en zijn broers en zussen die in de bergen bij Belimbing wonen. Dankzij Ketut hebben ze een fatsoenlijk leven.. Twee jaar geleden heeft het jonge zusje van Ketut een ernstig bromfietsongeluk gehad en ook toen schoot Ketut te hulp door het betalen van de hoge ziekenhuiskosten. Het is de ' adat ' (gewoonte) op Bali om je eigen familie te helpen, dat is zo, maar Ketut komt eigenlijk nooit aan zichzelf toe.

Eindelijk heeft hij nu iemand gevonden waarmee hij samen oud hoopt te kunnen worden: Erni, een aardige balinese vrouw die veel van Ketut houdt. Maar ook nu zijn de problemen niet ver weg. Erniwoont met haar ouders en haar zus in de regio Tabanan. De ouders van Erni hebben geen zoon gekregen die voor hen kan zorgen en dat betekent in de regio Tabanan dat Ketut voor de ouders van Erni moet gaan zorgen als hij met Erni gaat trouwen. Normaliter gaat het meisje (vrouw) bij de familie van haar man wonen, maarin de regio Tabanan is dat anders als de ouders van het meisje (vrouw) geen zoon hebben die voor hen kan zorgen.

En zo wordt de toekomst van Ketut elke keer weer onzeker... Ketut ervaart het als zijn lot, voor hem is zijn 'kharma' (de goede dingen die hij in het huidige leven doet om in een volgend leven daarvoor beloond te worden) belangrijker dan zijn eigen toekomst in zijn huidige leven. Voor ons is dat moeilijk te begrijpen. Wij leven in een 'ik' -maatschappij waarin iedereen voor zichzelf opkomt. Toch wil ik de lezer van dit verhaal vragen om Ketut te helpen, al is het maar door steun in de vorm van aanbevelingen aan mensen die naar Bali gaan en daar een betrouwbare chauffeur zoeken. Je kunt ze dan verwijzen naar de website van Ketut. Als je klikt op de volgende link http://giribali.4-all.org/ dan kom je op de website van Ketut terecht waarop o.a. een foto van Ketut staat, en als je dan vervolgens klikt onder de nederlandse vlag op 'ervaringen van klanten' vind je nog een foto van een persoon die jullie zeker bekend zal voorkomen......

(De website van Ketut heeft een poosje niet gewerkt, maar intussen kan er weer worden ingelogd als iemand dat wil.....)