In het noorden van het eiland Ibiza liggen tussen de groene dennen en pijnbomen heel veel leuke dorpjes verscholen. In deze dorpjes lijkt de tijd stil te hebben gestaan. Meestal staan de witte huisjes rond een marktplein, waar oudjes op een bankje gezellig zitten te kletsen. Hier is geen drukte, hier is geen lawaai, het leven gaat hier in het tempo van een traag stromende rivier. Ik begrijp heel goed waarom lang geleden hier hippy,s zich gingen vestigen, ver van de gejaagde wereld, die teveel van hen eiste. De meeste hippy's zijn verdwenen, maar de stille dorpjes zijn gebleven. Heel veel mensen zullen het hier te stil vinden, maar ik vind de rust weldadig.

Op de tweede dag van onze vakantie zijn we naar het dorpje Santa Gertrudis de Fruitera gereden. Dat kleine plaatsje ligt in het noorden, langs de weg die van San Miguel de Balansat naar Ibiza stad loopt. Toen we het pleintje bij de dorpskerk opliepen lag er vóór ons een straatje met winkeltjes, restaurantjes en terrassen. Alles ademde daar de sfeer van vroeger uit en het duurde niet lang of we hadden een terrasje gevonden, waar we in het zonnetje konden genieten van een overheerlijke cappucino met chocoladeschaafsel. Het restaurantje heette B+ en alles was er zoals het moest zijn.

In de namiddag reden we naar de baai van Benirrás, waar op zondagavond trommelaars voor een heel aparte sfeer zorgen. Deze avond was het rustig op het strand en daarom konden we makkelijk een goed plaatsje vinden om te gaan genieten van de zonsondergang. Terwijl de bloedrode zon langzaam de horizon naderde, begon de hemel rood te kleuren en werden de rotsen rond de baai zachtrose. Zonsondergangen zijn altijd mooi om mee te maken, maar deze was wel heel bijzonder. Het was het einde van een dag op Ibiza die weer een gouden randje had gekregen...

De volgende dag zouden we naar Portinatx rijden om daar te gaan wandelen over de rotsen langs de vele baaien die de noordkust van Ibiza zo aantrekkelijk maken. Toen we daar aan onze wandeling waren begonnen begon het echter te regenen en daarom besloten we maar naar het zuiden te rijden om daar het oude historische centrum van Ibiza stad te gaan ontdekken. Ibiza is maar een klein eiland en een uurtje later liepen we al langs de vestingmuur die "Dalt Villa" omringt. Het uitzicht op de stad Ibiza, de haven, de jachthaven en de zee was werkelijk schitterend. Daarbij kwam nog dat de regen inmiddels was verdwenen en plaats had gemaakt voor de zon en een blauwe hemel. Het oude historische centrum van Ibiza stad is echt de moeite waard en we hadden geen spijt dat we naar het zuiden waren gereden. Na een paar steegjes kwamen we bij een barretje, waar een stel Duitsers luidruchtig feest aan het vieren waren. Wij bestelden ook maar een glas sangria. Die was heel lekker, maar bleek wel 12 euro per glas te kosten, het duurste drankje dat ik ooit in mijn leven heb gedronken. Nadat onze glazen leeg waren liepen naar het onderste gedeelte van het oude centrum, waar 's nachts feest wordt gevierd door iedereen die Ibiza als een party eiland wil beleven. Mijn rug deed weer zeer van het slenteren, maar ik werd voldoende afgeleid door de jonge vrouwen die in veel te krappe kleding de aandacht probeerden te trekken. Ik was niet de enige bij wie dat lukte, het leek wel op een "catwalk", leuk om te zien. Misschien gaan we hier nog ooit een paar nachten doorbrengen en ons in het nachtleven storten. Dat lijkt ons leuk om te doen, in combinatie met een weekje Formentera. Maar deze keer was het onze laatste avond op Ibiza. Morgen gaan we met de boot naar Denia aan de kust van het spaanse vaste land om onze vakantie voort te gaan zetten in een mooi huis in Hondon de las Nieves bij Alicante.