Gisteren zijn we 's morgens om half acht met Beni, de broer van de man van Marjanne Oomen , naar de dolfijnen wezen kijken, die elke dag langs de noordkust van Bali zwemmen om daar vissen op te jagen die hun dagelijks voedsel vormen.

De meeste bootjes gaan hier al om zes uur, maar wij gingen later omdat we geen zin hadden in die drukte, wat de dolfijnen altijd stress bezorgt. Een nadeel van ons late vertrek was het feit, dat de dolfijnen al heel ver weg waren en daardoor moest Beni heel lang varen. Maar na een uurtje zagen we in de verte de dolfijnen zwemmen in de buurt van een catamaran.

Even later zaten we er midden in. Overal zagen we dolfijnen, die heel rustig en sierlijk door het wateroppervlak zwommen. Ze waren zo dichtbij dat we ze konden horen ademen. We werden er stil van. Maar dat duurde niet lang, want sommige dolfijnen begonnen te spelen en sprongen metershoog de lucht in, terwijl ze een piriouette maakten. Andere sloegen met hun staart op het water, terwijl ze op hun rug lagen. Angela werd er helemaal opgewonden van en we hoorden constant haar "ohhh" en "ahhh" tussen de geluiden van de dolfijnen. Beni zei dat we op de drijvers van de catamaran konden gaan zitten, en toe we dat deden zaten we nog dichter bij de dolfijnen die om ons heen en onder ons door zwommen. Ongelooflijk mooie momenten, die ons ontoerden. We waren Beni heel dankbaar dat hij ons dit had laten zien. Een supermooi begin van de dag...

De dolfijnen bleven in een cirkel oms heen zwemmen, maar op een gegeven moment besloten we terug te varen en te gaan snorkelen voor Starlight Bungalows. En toen we weer het water in doken werden we opnieuw verrast. Deze snorkelplek bleek veel mooier te zijn dan die bij het eiland Menjangan, waar we eerder waren geweest, en dat hadden we echt niet verwacht. Honderden prachtig gekleurde vissen die tussen het koraal het brood uit onze handen aten. We wisten niet wat we zagen, dit was een complete verassing. Het was zo mooi dat we besloten om de volgende dag nog een keer te gaan...

's Middag gingen we een bezoek brengen aan Marjanne Oomen, die samen met de medewerkers van de stichting Yayasan Stepping Stones Bali een sport- en spelmiddag had georganiseerd voor kinderen met een beperking, die door haar stichting geholpen worden. Toen we bij het kantoor van de stichting aankwamen was de sport- en spelmiddag al bijna afgelopen, want we waren veel later dan gepland. De kinderen en hun ouders waren er echter nog wel, en ook de medewerkers van de stichting KOLEWA, waarmee de stichting Yayasan Steppjng Stones Bali samenwerkt. We werden verwelkomd door Marjanne en haar medewerkers en we werden verrast met lekker Balinees eten. Daarna kregen we uitleg over de projecten en konden we kennismaken met de kinderen en hun ouders. Een kind ontoerde ons echt. Dat kind wordt mogelijk een van de 5 kinderen die in februari 2017 op Sumartra geopereerd gaan worden door orthopedisch chirurg Huub van der Heide. De ouders brachten het meisje naar mij toe en toen ik het kind in het Indonesisch vertelde dat de "Bali Runners" de marathon hebben gelopen en nu speculaas aan het verkopen zijn om de operaties te financieren, gaf ze mij een handkus waarin alle dankbaarheid gelegd was. Het ontroerde mij zo dat ik niets meer wist te zeggen. En toen de ouders mij omhelsden en vroegen of ik alle Bali Runners wilde bedanken voor hun hulp, toen was ik helemaal sprakeloos en zat er een grote kikker in mijn keel.

Het was een moment net als het moment van de dag daarvoor , toen Marjanne Oomen op het project van de stichting Yayasan So Rehab een nieuw gipsverband aanlegde bij een baby, wiens voetjes gecorrigeerd moesten worden. Dat gebeurde met zoveel liefde , dat ik er (weer) helemaal stil van werd. Diep respect heb ik voor Marjanne en de medewerkers van de stichtingen So Rehab Bali en Stepping Stones Bali. "Stille helpers" zijn het, die in anoniemiteit hun prachtige werk doen. Zij verdienen ons respect en onze steun..

Daarom.... ga op 18/11, 20/11, 25/11 en 27/11 maar eens kijken in de winkel van Jumbo Oirschot. Daar staan de Bali Runners in hun kraam pakketten speculaas te verkopen. Met de opbrengst van de speculaas gaan ze de operaties en nabehandeling van 5 Balinese kinderen financieren. Met uw hulp gaat dat lukken...

Gisteren heb ik bij Marjanne Oomen tegen alle Balinese kinderen en hun ouders gezegd:

"Bersama kita kuat"...

"Samen zijn we sterk"...

Kees Smetsers