Vandaag zijn we van Pemuteran naar Lovina gereisd, langs de noordkust van het eiland Bali. In Lovina werden we door het personeel van Starlight Bungalows met een "Welcome" dat met bloemen geschreven was op de vloer van de mooie villa, die de komende twee dagen ons verblijfsadres zou worden. Een heel mooi welkom, dat de gastvrijheid van deze lieve mensen symboliseert.

Meteen na onze aankomst zijn we in het golfkarretje van Starlight Bungalows naar het project van de stichting So Rehab Bali gereden. Daar hadden de 11 Balinse medewerkers net een meeting. Dat kwam goed uit , want wij wilden hen de sportschoenen geven, die door Sander Halin van Runners World Eindhoven geschonken waren aan de Bali Runners uit Oirschot met het doel om ze uit te delen op Bali.

Hellas hadden we nog maar 7 paar sportschoenen over van de koffer vol met schoenen en kleding van Runners World Eindhoven, de rest hadden we eerder al in arme dorpjes weggegeven. Geen nood.... er werden lotjes getrokken en zo bleven er 7 personeelsleden over die heel blij de mooie sportschoenen van Runners World Eindhoven aantrokken. Het was ontroerend om te zien hoe blij ze waren. Degenen, die geen schoenen hadden gekregen, en teleurgesteld waren, kregen de toezegging dat ze die alsnog zouden krijgen, en toen verdwenen de tranen.

Het project van de stichting So Rehab is een heel mooi project, waar kinderen met een beperking door 11Balinese medewerkers geholpen worden om hun weg naar een betere toekomst. Marjanne Oomen van de stichting Stepping Stones Bali, die in Lovina samenwerkt met de stichting So Rehab Bali, was ook aanwezig om kinderen te helpen en legde samen met iemand van So Rehab Bali een gipsverband aan bij een baby, wiens voetjes gecorrigeerd moesten worden. Allemaal heel ontroerend om te zien en het deed ons echt iets.

Deze vakantie levert veel emotionele momenten op. In Pemuteran was dat ook het geval, zoals ik in mijn vorige verhaal heb verteld. We zijn daar nog wezen snorkelen bij het eiland Menjangan, maar voor mij was een kleine teleurstelling omdat de kleur van het koraal daar in heel korte tijd nagenoeg helemaal verdwenen bleek te zijn, net als bij het project Biorock, tegenover het Taman Sari Resort. Zo jammer dat deze schitterende onderwater wereld aan het verdwijnen is...

Morgen gaan we Marjanne Oomen en de stichting Stepping Stones Bali opzoeken. Marjanne Oomen is een jonge vrouw uit Oirschot die haar carriere als fysiotherapeute in Nederland heeft opgegeven en nu haar leven in dienst stelt van de kinderen op Bali, die een beperking hebben. Zij doet dat via de stichting Stepping Stones Bali. Ik heb bewondering voor wat ze doet.

Maar eerst gaan we morgenvroeg met Beni, de broer van de man van Marjanne, naar de dolfijnen op zee kijken. Karine en Rick wilden ook nog met de dolfijnen gaan zwemmen in het bassin van het Melka Hotel in Lovina, maar dat bleek zo verschrikkelijj duur te zijn, dat ze er maar hebben van af gezien.

Vanavond hebben we gegeten in het leuke restaurantje WARUNG IBU WINA, en de "Seafood basket" zit mij een beetje dwars. Ik hoop toch dat ik kan slapen, maar dat zal wel lukken. Morgen staan we vroeg op om naar decdolfijnen te gaan en daar verheug ik mij op...

Kees Smetsers