Het is avond geworden... De eenden die de hele dag ronscharrelen in het water van de rijstvelden bij Nicks Hidden Cottages hebben hun schuilplaats opgezocht. Aan de hemel staan heel veel sterren die de omgeving in een zacht licht zetten. De maan is nauwelijks te zien omdat hij bijna helemaal verborgen is achter de schaduw van de zon. "Donkere maan" noemen ze dat hier op Bali en ze zeggen er meteen bij dat er dan morgen heel veel ceremonies in de tempels zullen zijn. Voor mijn bungalow zit een groene kikker die onrustig op en neer springt. De krekels hebben de geluiden van de dag overgenomen en geven nu hun dagelijkse concert. Het einde van een dag op Bali waarop er weer veel gebeurd is.

We zijn de dag begonnen met een wandeling over de "Campuan Ridge". Deze wandeling begon met een overheerlijke capuccino in het Ibah resort waar we verwend werden in een heel mooie omgeving. Toen we echt gingen wandelen was de zon inmiddels hoog aan de hemel verschenen en het werd echt heel warm. Drijfnat van het transpireren kwamen we aan bij het zandstraatje waar de vriendin van Angela woont. Deze lieve Balinese vrouw was heel bljj met de kadootjes van Angela en dat liet ze zien door ons mangoestine's te geven uit het tuintje achter haar huisje. Even later namen we afscheid van haar en liepen naar Kafe Karsa, een heel mooie plek midden tussen de rjjstvelden waar we een paar uur doorbrachten. Inmiddels was de hemel boven de bergen in de verte donker geworden en klonk er dreigend gerommel van naderend onweer. We liepen terug richting Ubud want we zouden om 5 uur weer gemasseerd worden bij Lily's Spa dat maar een paar honderd meter van ons logeeradres ligt. Marie Lou en Dianne lieten zich eerst nog even verwennen door de visjes van Dr.Fish , waarbij Marie Lou het uitgilde toen de visjes aan haar voeten begonnen te knabbelen. Een uur later lagen we allemaal op een massagebed en werden we verwend met een Balinese massage. Toen we daarna naar buiten kwamen was het intussen gaan regenen. Dat vonden we helemaal niet erg want in deze warmte is een verfrissend buitje welkom. De mensen hier vinden het helemaal goed want ze hebben de regen nodig om hun rijstvelden te vullen met water. Over een paar dagen zal er hier overal rijst geplant worden . Tot het zover is zijn overal mannen in de velden bezig met het bewerken van de grond. Ze staan daarbij tot hun knieen un de zuigende modder.Dat moet heel vermoeiend zijn, maar ze doen het met een blij gemoed. De Balinezen zijn opgwekt van aard en nemen het leven zoals het komt. Hun levensbehoeften zijn minimaal en ze leven echt in het NU. Hun geloof (het hindugeloof) en hun levensovertuiging helpt hen daarbij. Voor hen is het belangrijkste in hun leven de zorg voor hun familie en hun gasten. Als bezoeker van dit mooie eiland wordt je door de bevolking met open armen ontvangen en die gastvrijheid is echt. De Balinees gelooft dat hij door te geven in een volgend leven beloond zal worden. Zelf heb ik heel veel respect voor hun cultuur en levensinstelling. Ik heb heel veel van hen geleerd en ik ben blij dat ik de mogelijkheid heb iets terug te doen voor deze lieve mensen. Via de stichting Stepping Stones Bali kan ik hun kinderen helpen en dat heeft mijn eigen leven rijk gemaakt...

Terwijl ik deze woorden aan het schrijven was is het buiten nog donkerder geworden. De maan is verdwenen achter donkere wolken en er schieten bliksemschichten door de lucht. De eerste dikke druppels vallen al op de bladeren van de palmbomen. Ik ga slapen...