Vandaag was het opnieuw weer een dag met een stralend blauwe hemel. Al heel vroeg begon het warm te worden en 'smiddags was het al meer dan 30 graden. Er was helemaal geen wind meer en zelfs de vogels in de tuin van ons logeeradres in Sidemen zaten stil op de takken in de bomen. Twee kleine vogeltjes vormden een uitzondering en vlogen met hun felblauwe vleugels van bloem naar bloem. Ze waren bijna zo klein als een kolibri en ze probeerden met hun lange snaveltjes nectar uit de bloemen te halen.Op een gegeven moment zaten ze op een tak van een hibiscusstruik, dicht bij elkaar, terwijl ze elkaars veren schoonmaakten. Het was zo'n lief gezicht dat ik onwillekeurig moest denken aan de ceremonie die we 's middags zouden gaan doen voor Sjors en Kristy.

In Lovina hebben wij in een catamaran op zee bloemblaadjes uitgestrooid en op deze manier Sjors en Kristy "uitgezwaaid", die voor altijd samen waren begonnen aan hun reis door hun volgende leven. Daar op de Balizee hadden we aan de Goden gevraagd of ze goed voor hen zouden zorgen.

Vandaag zouden we in de spirituele omgeving van Sidemen de Goden gaan bedanken voor het feit dat zij onze gebeden gehoord hadden en ervoor gezorgd hadden dar Sjors en Kristy nu voor altijd samen zullen zijn, voor altijd verbonden met de mensen die zij lief hebben. Door omstandigheden zou de ceremonie niet worden gehouden in de rijstvelden bij de rivier in het dal, maar op een heel mooie plek bij een tempel waar de weg eindigt en de grasgroene rijstterrassen beginnen. Het personeel van Villa Shantiasa en Teras Bali ging met ons mee en had zich in heel mooie traditionele kleren gestoken. Nyoman en Putu, een Balinese man en een Balinese vrouw die ik al bijna 15 jaar ken, zouden de ceremonie uitvoeren en ons helpen bij de uitleg van de gebeden.

Rond een uur of vijf knielden we in de tempel bij een altaar. We kregen van Putu een bakje met bloemen en enkele brandende wierookstokjes die we in het gras staken. Noyman begon met gevouwen handen te bidden en wij volgden zijn voorbeeld. In en rond de tempel was het volmaakt stil. We concentreerden onze gedachten en we voelden hoe dicht Sjors en Kristy bij ons waren. De stem van Nyoman doorbrak de stilte en hij vroeg ons om de Goden te bedanken voor het feit dat zij ervoor gezorgd hadden dat Sjors nu ook geidentificeerd was en voor altijd verenigd was met Kristy en de mensen die zij liefhebben. Er kwam een heel mooi gevoel over ons, een gevoel van verbondenheid en liefde. Toen ik even later na het einde van de ceremonie de Balinezen ging bedanken voor hun steun, begon mijn stem te breken. Veel van ons hadden tranen in de ogen en dat was nog steeds zo toen we elkaar omarmden en daarna zwijgend de tempel verlieten.

De ceremonies die we hier op Bali voor Sjors en Kristy hebben gedaan zijn als een onvergetelijke herinnering in ons hart opgeslagen. Het heeft ons dichter bij elkaar gebracht en we zijn dankbaar dat we op deze manier Sjors en Kristy met ons mee hebben kunnen laten reizen. Zo zijn hun plannen toch werkelijkheid geworden...

Morgen gaan we naar Candidasa waar we onze laatste dagen in Bali zullen doorbrengen.. Ik wil nu alvast iedereen bedanken die interesse heeft getoond in onze belevenissen en vooral voor de warme manier waarop zij hebben gereageerd op mijn verhalen. Dat heeft mij en mijn medereizigers heel goed gedaan...

"Namaste"

KeesSmetsers