Ze renden en juichten hun longen uit hun lijf voor de gehandicapte kinderen op Bali …

Zondag 12 oktober was weer de jaarlijkse marathon van Eindhoven. Onder een stralende hemel kwamen omstreeks het middaguur ongeveer 30 hardlopers en supporters bij elkaar in het Beursgebouw van Eindhoven. Daar werd de groepsfoto gemaakt in het speciaal door Henk van Gerven voor dit evenement ontworpen shirt. Zelf kon ik vandaag niet meelopen, maar ik genoot van het feit dat zoveel mensen vandaag de doelstellingen van de stichting Stepping Stones Bali zouden gaan uitdragen. Er was zelfs een delegatie lopers en supporters uit Maastricht gekomen, die Marjanne Oomen en Stepping Stones Bali een helpende hand kwamen bieden. Voor sommige lopers was het hun eerste halve marathon, maar eigenlijk waren ze allemaal gespannen, dat is normaal voor zo’n wedstrijd.

Rond half een stonden alle lopers in hun startvakken en even later gingen ze onder luid gejuich van start. Voor elke loper werd het een bijzonder gebeuren want ze wisten waarvoor ze het deden: voor de hulp aan de gehandicapte kinderen op Bali, die net als zij ook zo graag zouden willen rennen… Menigeen heeft onderweg pijn geleden, maar toen de lopers in het centrum van Eindhoven de eindstreep naderden was de pijn verdwenen. Ze werden gedragen door het gejuich van de talrijke toeschouwers en het gevoel dat ze kinderen op Bali op deze bijzondere manier een helpende hand toe konden steken. Allemaal bereikten ze de eindstreep en toen ze allemaal weer terug waren in het Beursgebouw hoorden we de verhalen van deze dag.

Natuurlijk was Henk van Gerven vandaag weer de grote inspirator, die met zijn ludieke optreden “Go Go Flamingo” de harten van de toeschouwers stal. Maar ik durf gerust te zeggen dat de lopers en supporters van Stepping Stones Bali vandaag één “wereldfamilie” waren en samen hebben laten zien dat zij Marjanne Oomen en Stepping Stones Bali door dik en dun willen steunen. Ze hebben de longen uit hun lijf gerend of gejuicht. Volgend jaren komen ze weer terug, als het kan nog groter in aantal…

Kees Smetsers