Birghorn Sheep aan de Flaming Gorge (Red Canyon) Campground (Utah, U.S.A.)

Vannacht heb ik niet zo goed geslapen. Dat komt omdat de KOA-camping in Rock Springs langs een drukke snelweg is gelegen en ik de hele nacht de vrachtauto’s voorbij hoorde razen. Ik slaap nu eenmaal licht en dan hoor je alles. Toen ik rond half zeven onze camper uitstapte hingen er nog steeds donkere wolken boven Rock Springs en het weer was dus niet veranderd want gisteren was het eigenlijk de hele dag bewolkt geweest. We hadden die dag door een troosteloos landschap gereden waar bijna niemand woont en als we een dan een klein dorpje tegenkwamen dan zag het er allemaal armoedig uit met houten huisjes en een hoop rommel in de buurt. Nee, het platteland is hier niet rijk, dat kun je zo wel zien. Onbegrijpelijk dat je op de campings alleen maar supergrote campers ziet dan vaak groter zijn als een bus, dit is duidelijk de bovenlaag van de bevolking van Amerika.

Alvorens ik ga beginnen aan mijn verslag van vandaag moet mij een ding van het hart. Het beeld dat ik heb van de Amerikanen moet ik toch een beetje bijstellen. Wij zijn namelijk alleen maar heel vriendelijke en behulpzame Amerikanen tegengekomen en dat is een fijne ervaring. Tot diepgaande ontmoetingen is het nog niet gekomen, maar dat ligt ook aan ons omdat wij elke dag weer verder trekken en dus geen mogelijkheid hebben om mensen echt te leren kennen. Maar ik moet echt zeggen dat de mensen die wij tot nu toe ontmoet hebben echt goed voor ons zijn geweest.

Dan nog een tweede correctie. In mijn laatste verhaal heb ik verteld dat er een familie Elk (grote herten) op bezoek was geweest bij onze camper in Gros Ventre Campground in het natuurpark Grand Teton. Dat is niet juist. In tegenstelling tot Yellowstonepark waar de Elken veel voorkomen ging het gisteren om een familie Moose, en dat zijn elanden die ook in de Scandinavische landen veel voorkomen. Een Moose is dus een Eland. Zo, dat is nu ook duidelijk.

Vandaag (12 september) ging onze route van Rock Springs (Wyoming) naar Flaming Gorge Reservoir, Red Canyon (Utah) waar wij zouden gaan logeren op de Canyon Rim Campground. Net als gisteren gingen de eerste twee uren door een heel saai landschap van glooiende heuvels met donkere lavendelstruiken en kaarsrechte wegen. Het weer was ook niet om naar huis te schrijven want er hingen nog steeds donkere wolken boven de uitgestrekte vlakten. We hebben bijna twee uur gereden zonder dat we een huis gezien hebben, ongelooflijk. Als je hier pech krijgt met je auto dan heb je een groot probleem.

Op een gegeven moment reden we Utah binnen en toen veranderde het landschap rigoreus. Bij Sheep Creek Bay zagen we plotseling kaarsrechte rotsen met prachtige kleuren rood en geel en bizarre sculpturen. We keken onze ogen uit en besloten meteen een koffiepauze in te lassen bij het riviertje waar Henk rode zalm zag zwemmen in het snelstromende water. Na een lekker bakkie maakten we een korte trail waarbij we een groot karkas van een Moose zagen liggen tussen het struikgewas. Even later reden we weer verder en klommen langzaam omhoog totdat we een uitkijkpunt bereikten waar we een schitterend uitzicht hadden over de “Flaming Gorge” , een brede kloof met steile rode rotsen. Wat was het daar mooi….

We reden weer verder en kwamen uiteindelijk bij aan bij Canyon Rim Campground waar wij de komende nacht zouden doorbrengen. Daar vonden we voor onze campers drie gereserveerde plaatsen temidden in de prachtige natuur en slechts twee honderd meter van de Canyon. Wij waren zo nieuwsgierig dat we meteen even gingen kijken en werden getroffen door de schoonheid van de kloof die zich voor onze ogen ontvouwde. Een rivier van turqoise water die zich 400 meter lager door een kloof met steile rode rotsen slingert, een schouwspel dat niet allen indrukwekkend is maar ook heel mooi. Wat een mooie plek hadden wij hier gevonden. En het was er zo stil, je hoorde alleen maar het geluid van vogels….. We gingen terug naar onze camper en toen zag Ben een stel “Bighorn Sheep” staan, dat zijn een soort herten met een ronde hoorn op hun hoofd. Het is niet te geloven dat deze dieren juist onze campers hadden uitgekozen om even op bezoek te komen. In Gros Ventre waren we op deze manier ook al zo verrast. Het was weer een prachtig plaatje….

We gingen een uurtje wandelen langs de rand van de Canyon en toen had ik nog tijd genoeg om een uurtje te gaan hardlopen door de natuur om ons heen. Ik rende dwars door de natuur, over paardenpaadjes en smalle weggetjes, door struiken en langs meertjes, helemaal vrij. Deze keer werd ik snel moe en het leek of ik geen lucht kon krijgen. Misschien komt dat omdat we hier op 2400 meter hoogte zitten, ik weet het niet. Ik kwam onderweg nog tien Bighorn sheep tegen die op een weggetje lagen te dutten in het zonnetje en met tegenzin aan de kant gingen waar ze mij op vijf meter afstand stonden aan te kijken. Ze waren helemaal niet bang voor mij en dat gaf mij een bijzonder gevoel. Na een uur kwam ik weer terug bij onze camper waar het eten al klaar stond. Ben en Mieke hadden heerlijke wraps klaargemaakt die we bij hun camper buiten in het zonnetje opaten. Super is dat, in volmaakte stilte, midden in de natuur. In totaal stonden er vijf campers dus we waren bijna helemaal alleen. Straks gaan we een kampvuur maken want dat mag hier en dan gaan we nog even gezellig samenzitten om de dag af te sluiten. Morgen vertrekken we naar Grand Junction en dat is een lange dag rijden. We rijden dan steeds verder naar het zuiden en het landschap zal dan nog meer veranderen. We zijn benieuwd wat dat ons zal brengen…..