Vanmorgen werd ik om 06.00 uur gewekt door het gezang van de vogels in het tuintje bij onze bungalow in Linguizetta, aan de oostkust van Corsica. In tegenstelling tot de afgelopen 14 dagen scheen de zon deze keer niet maar was de lucht bedekt met grijze wolken. Na een ontbijt met lekker vijgenjam en typisch corsicaanse kaas besloten we naar het gebied bij Moriani Plage te gaan. Dit gebied wordt Costa Verde genoemd en is nog niet ontdekt door het toerisme.

Langzaam maar zeker reden we in de door ons gehuurde Citroen C3 naar boven waar het dorpje SANTA LUCIA DI MORIANI ons einddoel zou zijn. Links en rechts zagen we kurkbomen en heel oude kastanjes. Net voor het dorp moesten we plotseling stoppen want er liepen geiten en een paar grote wilde zwijnen met wel een stuk of tien jongen op de weg voor ons. We moesten stoppen want de zwijnen stoorden ons niet aan ons en bleven over de weg lopen. Uit het open raam van onze auto maakten we een paar foto´s en reden toen maar snel verder want de zwijnen zagen er toch wel een beetje gevaarlijk uit.

In het dorpje parkeerden we onze auto bij een heel oud kerkje en liepen het dorp in waar de huizen allemaal van grote granieten stenen waren gebouwd en waar overal tuintjes waren met mooie rozen. Bij een van de tuintjes trof ik een oude corsicaanse man aan die in zijn tuintje aan het werken was. Ik sprak hem aan in mijn beste Franse taal(bedankt Ben, dat je mij Frans hebt geleerd !) en vertelde hem dat wij Corsica zo mooi vonden en vooral onder de indruk waren van de rust en de stilte die hier overal heerst. De oude man nodigde ons uit om even ' samen met hem binnen een bakje koffie te gaan drinken'. Dat werd een heel bijzondere ontmoeting. De oude man bleek kolonel te zijn geweest in het Korps Mariniers van Frankrijk en tijdens zijn diensttijd over de hele wereld te hebben gezworven. Daarbij had hij tijdens oorlogen en ook buiten oorlogen leiding gegeven hebben aan diverse nationaliteiten. 'Met het hart, niet met mijn strepen', zei hij. Heel zijn huis hing vol souveniers uit Afrika, Polynesie, het verre Oosten, Tahiti, China en nog veel meer landen. De koffie die hij ons serveerde was heerlijk maar het gesprek met hem maakte nog veel meer indruk. Wat een bijzondere man ! Tijdens zijn diensttijd was hij zwaar gewond geraakt door granaatscherven en hij had de hoogste onderscheiding gekregen die er bestaat in Frankrijk, de ' De Legion d´honneur' . Nadat hij ons nog zijn boomgaard had laten zien waar de sinasappels, vijgen, kersen, citroenen weelderig aan de bomen groeiden namen we afscheid van hem en gingen op weg naar SAN NICALAO, het volgende dorpje. In dit kleine dorpje hingen overal aan de huizen oude foto´s van vroeger, echt heel bijzonder. Omdat we honger kregen liepen we terug naar Sante Lucia di Moriano en gingen op weg naar SAN GIOVANNI DI MORIANO waar een heel mooie kerk staat.

Intussen was de lucht helemaal dicht getrokken en even later reden we in de wolken en mist. Het bergpad werd steeds smaller en we werden allebei een beetje wit rond onze neus want het werd gevaarlijk daar boven. We besloten daarom maar om te keren en naar CERVIONE te rijden. We waren echt blij toen we weer onder de mist en wolken zaten.

In Cervione liepen we naar het restaurantje ' AUX TROIS FOURCHETTES' dat tegen de prachtige kathedraal van dit kleine stadje ligt verscholen. Het is een heel typisch corsicaans restaurantje waar je super lekker kunt eten. Dat had de Trotter reisgids ons beloofd en dat ginge we testen. We namen hetMENU COMPLET dat begon met een lekker schotel met rauwe ham die bijna net zo lekker was als de ham van kaasboerderij DE HOOIBERG IN BLADEL in ons eigen Brabantse land. Een heerlijk begin van een diner (midden op de dag) dat een waar feest zou worden. Het menu bestond verder uitcannelloni met 'brocciu'( een soort kwark van geitenkaas) met overheerlijk varkensvlees waar het opgefokte vlees uit Nederland bij lange na niet kan aan tippen. Tenslotte werden we nog verwend met een nagerecht van verse sinasappelen uit de eigen tuin van deeigenaren van het restaurantje. Die twee aardige mensen kwamen zich na het diner nog even aan ons voorstellen en we kregen van hen nog een 'liquer de mirte' en een koffie. Toen ik het artrikel in de Trotter voor hen had vertaald in het Frans en we naar buiten wilden gaan stopten ze ons nog een tas vol met sinasappels en citroenen uit hun tuin in onze handen. We waren echt onder de indruk van deze verwennerij. Echt, dit restaurant kunnen we bij iedereen aanbevelen.

Buiten regende het heel hard en daarom besloten we maar onze auto te gaan zoeken. Angela had een halve liter wijn op(dat was ook nog bij het menu inbegrepen, alles voor 15,90 euro !) en had ondanks de regen de grootste rol. Glibberend over de natte kasseien zochten we onze auto en dat viel niet mee. Maar na een kwartiertje hadden we hem toch gevonden en reden we terug naar Linguizzetta. Ondanks het slechte weer hadden we een dag gehad die we niet zullen vergeten en waarvan wij enorm van hadden genoten. Het ' Corsica gevoel' is helemaal aanwezig. En daar gaan we nog een weekje van genieten.

Voor de volledigheid geef ik hieronder de gegevens van het restaurantje in Cervione weer, te weten:

Bar-restaurant 'Aux Trois Fourchettes'

Place de l´ Eglise, 20221 Cervione, Corsica

Tel.: 0495-381486

Email: auxtroisfourchettes@wanadoo.fr.

Le Menu Complet (15,90 euro):

1. Une assiette de charcuterie (jambon)

2. Cannelloni avec brocciu

3. Coté de porc grillé avec herbes

4. Fromage corse (du patron)

5. Un quart litre de vin du patron

Je veux recommender bar-restaurant 'Aux Trois Fourchettes' a toute le monde parce que pour Angela et moi c`etait un diner que nous n`oublierons pas. Toute etait tres delicieux. Quand on cherche la Corse authentique, cèst ici ! Merci beaucoup pour le patron en la patronessa.

A prestu !

Kees Smetsers

smetserskees@hotmail.com