Het is twaalf uur en de zon staat bijna loodrecht boven Tahiti Plage, een strandje met zilverwit zand in een kleine baai in de buurt van Porto Vecchio. Boven de heuvels die de baai omringen zweeft een roofvogel tussen het 'maquis' (struikgewas) waarmee de heuvels en bergen in dit gebied zijn bedekt. Het is warm vandaag en er is niet veel wind en daarom vertoont het wateroppervlak slechts kleine golven die langzaam op het strand rollen. Glashelder is het water en de kleuren varieren tussen lichtblauw, lichtgroen en turqoise die samen met het rood van de rotsen een mooi contrast vormen. Er is nog bijna niemand op het strand en de stilte is onwaarschijnlijk. Met mijn ogen dicht luister ik naar de muziek van Midori waarvan wij op Bali een CD gekocht hebben en die Angela op haar IPOD heeft gezet. Zo nu en dan hoor ik behalve de muziek ook nog de golfjes die twee meter verder op het strand rollen. Ik voel mij verbonden met de natuur om mij heen, de zon, de wind, de golven, het warme zand, de maquis, de felblauwe lucht, de vogels, alles komt bij mij binnen in een weldadige rust. Naast mij ligt Angela te soezen, geel-bruin gekleurd van het mooie weer van de afgelopen week. Ik voel mij intens gelukkig en heel dicht bij mij zelf.

Mijn gedachten gaan terug naar de dag van gisteren toen Angela en ik zijn wezen wandelen langs het riviertje U Cavu dat 20 kilometer ten noorden van Porto Vecchio zijn weg zoekt van de toppen van het Bavella gebergte naar het dorpje Taglio Rosso. Via ontelbare kleine watervallen stroom het water langs kleine natuurlijke 'zwemvijvers' omlaag tuusen gigantisch grote platte rotsen (soms wel 20 meter groot). Op een van die rotsen hebben we een paar uren doorgebracht, genietend van de stilte om ons heen en het kristalheldere water dat via drie kleine watervallen in een heldere poel terecht kwam. Het was een supermooi plekje waar de natuur indrukwekkend en tegelijk heel kleurrijk was.

De natuur is de basis van ons leven en dat was hier heel erg voelbaar. Bij dit mooie plekje kwamen we nog een heel magere zwerfhond tegen die aangehaald wilde worden en ons bleef volgen waar we ook gingen. Even later kwam er een Corsicaanse vrouw voorbij die zich liefdevol over de hond ontfermde en hem te eten gaf. Wat mooi om te zien hoe iemand liefde geeft aan een dier, het deed ons denken aan Agnes uit Budel, ook zo,n dierenvriend,

Liefde, dat was ook het thema van het concert dat we eergisterenavond hebben bijgewoond in het mooie kerkje van Porto Vecchio. In deze heel bijzondere ambiance trad de groep Apara op, drie mannen die met heel veel passie hun liefde voor Corsica bezongen en daarbij ons ook een levensles meegaven. Het werd een concert dat diep bij ons binnenkwam en dat zeker een van de hoogtepunten van ons vakantie zal worden.

In de afgelopen twee weken hebben we zoveel meegemaakt, zoveel mooie natuur gezien, zoveel fijne mensen ontmoet, echt, Corsica heeft ons hart gestolen. In de eerste dagen van onze vakantie zag het er niet naar uit dat Corsica zo,n indruk op ons zou maken. Ondanks dat we meteen een heel fijn logeeradres hadden (A Pianella in Castirla bij de stad Corte) voelden wij ons niet geweldig. Het regende de eerste twee dagen en de mensen waren niet echt vriendelijk. Het 'Corsica-gevoel' was ver te zoeken. Misschien lag het aan ons en moesten we nog wennen aan deze nieuwe wervaring. De volgende dagen hebben echter alles goed gemaakten onze vakantie is daarna een aaneenschakeling geworden vcan mooie momenten. Het enige negatieve dat ik nu kan bedenken is het feit dat Corsica heel erg duur is en dan maakt het niets uit of je in een stad bent of in een dorp. Twee koffie voor zes euro, het is hier heel normaal. Och.......verder hebben wij niets dan lof voor Corsica en zijn inwoners. Corsicanen zijn een trots volk en ze hebben soms een 'kort lontje' , Je kunt het ook passie of temperamentvol noemen. Maar in het algemeen hebben wij lieve mensen ontmoet die heel graag het land waarvan zij zo houden aan ons laten zien.

Ik zou nog uren kunnen vertellen over onze belevenissen , maar deze keer volsta ik met een opsomming van de plekken waar wij tot nu toe zijn geweest, te weten:

1. Gite A Pianella in Castirla bij Corte ( een bed and breakfast met een prachtig uitzicht).

2. De Restonica kloof bij Corte (een heel mooie kloof, het weggetje is wel heel smal).

3. De stad Corte (een hoog gelegen stadje).

4. Venaco, een bergdorp.

5. Gite in Eccicia Suarella ( een bed and breakfast met een heel sympathieke eigenaar).

6. Porticcio, een strand bij Ajaccio.

7. Isolella (Punta Setta Nave) (een intiem strandje met een heel mooie rotsformatie).

8. Coti Chiavari, een bos met oude kurkeiken en eucalyptus bomen.

9. De Prunelli kloof ( een bijzonder stukje natuur).

10, Olmeto, waar we heerlijk hebben gegeten bij Chez Antonio.

11. Porto Pollo (een klein dorpje met een haventje en een rustig strand).

12. Propriano.

13. Piatonella-Caldarello (een gite midden tussen de maquis, het strand is er prachtig)).

14. Bonifacio, een mooie stad, vooral vanaf de rondvaartboot die ons de stad vanaf zee liet zien.

15. Het Rondinara strand, een heel mooi plekje.

16. Porto Vecchio (hier start volgend jaar de Tour de France, klein oud centrum)

17. Tahiti Plage, tot nu toen ons favoriete strandje met kristalhelder water, heel rustig.

18. L, Ospedale, een bergdorpje met in de buurt een heel mooi gebied.

19. De waterval van Punta Funiggia (de wandeling is mooier als de waterval)

20. Punta di Diamante (prachtige rotsformaties)

21. Zonza (bergdorpje)

22. Quenza (bergdorpje)

23. Conca (bergdorpje)

24. Palombaggia strand ( een strand met oude pijnbomen en duinen, echt heel mooi).

25.Taglio Rosso (het riviertje U Cavu, een heel bijzondere omgeving met grote rotsen)

26. Golf van Pianarellu (een mooi strand).

27. Punta a Vacca Morte (een heel mooie plek in de bergen)

28. San Cyprianu (een mooie baai)

29. Cala Rosso (een strandje in de baai van Porto Vecchio).

Vandaag zijn we aangekomen in een bungalowpark aan het strand van Linguizetta. We hebben een een heel mooi bungalow met een privetuin, een vijftigtal meter van het strand. Om de bungalow staan oude eucalyptus bomen en het is er echt heel mooi. We gaan hier de laatste week van one vakantie volmaken. We genieten nog steeds van de rust die overal op Corsica heerst. Het is ongelooflijk, we zijn tot nu toe op heel veel plekken geweest waar je helemaal niets hoort behalve het water dat stroom of de vogels die zingen. Een heel aparte ervaring.

Het heeft zo lang geduurd voordat ik dit verhaal op papier kon zetten omdat we nergens internet konden vinden. Iedereen heeft tegenwoordig zijn eigen computer bij zich en werkt met Wifi. Wij zijn nog ouderwets, daarom is dit pas mijn eerste verhaal, Als we thuis zijn horen jullie de rest. Jullie krijgen allemaal de hartelijke groeten van ons.

A prestu !

Kees Smetsers en Angela Duis

smetserskees@hotmaI.com