Gisterenmiddag werden wij op het mooie strandje bij KELAPA MAS BUNGALOWS door een sympathiek echtpaar uit Friesland uitgenodigd voor een 'sunsetcruise'. We zouden naar de piepkleine eilandjes buiten de baai van Candidasa gaan varen en daar van de zonsondergang gaan genieten. Om een uur of half zes stapten we in de catamaran van een van de vissers hier en kozen het ruime sop. De zon was al laag aan de horizon en de silhoutten van de palmbomen op het strandje waar wij vertrokken tekenden zich af tegen een hemel die steeds meer kleuren begon te vertonen. Rond deze tijd wordt het ' licht' steeds mooier en het is dan zo'n aparte sfeer als je de zee opvaart. De kinderen van de visser mochten voor de eerste keer mee en hadden heel veel plezier. De eilandjes kwamen steeds dichterbij en even later zagen we de gestolde lava, het resultaat van een onderzeese uitbarsting die de eilandjes heeft gevormd. De visser gooide zijn vislijn uit en tot onze verbazing duurde het niet lang of hij had beet. Het was een grote vis die vocht voor zijn leven en de visser moest best lang strijd met hem leveren. Maar uiteraard was het een ongelijk gevecht en even later werd de zilverachtige vis aan boord gehesen. Hij was meer dan 50 cm. lang en heel mooi. De kinderen vonden het prachtig en gilden het uit. Persoonlijk had ik liever gehad dat de visser het mooie dier weer zijn vrijheid had teruggegeven, maar helaas...... Voordat we de terugreis aanvaarden werd er nog een vis gevangen die tegen de achtergrond van een bloedrode hemel aan boord werd gehesen. Het werd steeds mooier op zee. De visser legde de catamaran even stil en zonder iets te zeggen zaten we allemaal op zee dichtbij de kleine eilandjes te genieten van de immens grote rode zon die letterlijk en figuurlijk in zee zakte. Daarna werd de hemel boven de baai nog mooier. Ontelbare pasteltinten zoals geen enkele schilder kan verzinnen, stilte, de frisse zeewind, de lichtjes van een grote boot die met een donker silhouet in de baai lag, een enkele vogel die voorbij vloog, de donkere omringende bergen, dit schouwspel maakte echt indruk op ons. Toen we weer op ons strandje aanmeerden bedankten we het echtpaar uit Friesland voor de onvergetelijke belevenis en gingen nog even bij Ade en Nelly kijken.

Nelly heeft een probleem met haar voet en kan op dit moment niet lopen. Gelukkig kwam er vandaag een vrouwelijke arts van de Penta Medica, het kleine internationale ziekenhuis dat tussen Padangbai en Candidasa is gebouwd. Nelly had antbiotica gekregen en dat zou goed gaan werken want vanmorgen had ze al geen pijn meer.

'S Avonds zijn we gaan eten bij het kleine maar o zo goede restaurant ASTAWA. Het werd weer een heerlijk etentje. Toen ik na het eten nog even naar het stradje bij KELAPA MAS BUNGALOWS ging voelde wat voor een fijne sfeer hier hangt. Dit kleine bungalowparkje is een van mijn 3 favoriete parkjes hier op Bali, te weten:

1. Uma Agung in Sidemen;

2. Cempaka Belimbing in Belimbing;

3. Kelapa Mas Bungalows in Candidasa.

Het zijn alle drie logeeradressen waar het hart optimaal leeft en waar het echte Bali nog aanwezig is.

Vanavond wordt ons groepje uit Sidemen weer compleet. Toine en Ellen komen samen met Angelina naar hier en we gaan dan met hen in DEWATA AGUNG restaurant genieten van de traditionele Balinese maaltijd die Nyoman (de eigenaar) ons aanbiedt. Het wordt een reunie en daar kijk ik heel erg naar uit. Toine, Ellen en Angelina hebben echt iets toegevoegd aan onze vakantie en we vinden het heel fijn dat ze de moeite nemen om helemaal uit Ubud naar ons toe te komen.

Ik ga dit verhaal afsluiten met heel veel groeten uit een mooie plekje op Bali waar het elke dag warmer lijkt te worden.

Kees Smetsers

smetserskees@hotmail.com