Vanmorgen was ik weer heel vroeg wakker. Ik ontwaak hier elke dag om zes uur als het licht wordt. De dag begint dan voor mij met een wandeling door het dorp waar het leven al om een uur of vier is begonnen als de Balinese vrouwen naar de markt gaan.Vandaag is het feest van de ' Volle Maan' . Overal in het dorp waren de inwoners bezig met het maken van ' Penjors' . Dat zijn lange buigzame bamboestokken waarin heel kunstige decoraties van uitgesneden palmblad worden bevestigd en daarna langs de straat in de grond gestoken. Het is een schitterend gezicht om zo'n hele straat versierd te zien met de creatieve kunststukjes van de Balinese bevolking. Het wordt echt een groot feest dat drie dagen gaat duren en zich hoofdzakelijk afspeelt in de dorpstempel waar Balinese dansen worden gedanst en de hele dag wordt gebden door de inwoners van het dorp die zich in hun beste kleren hebben gestoken.

De kinderen van het dorp gingen vandaag naar school en dezelfde traditionele kleren als hun ouders vandaag dragen. Wat een prachtig gezicht om die kleine ukken uitgedost als kleine prinsen en prinsessen naar school te zien gaan. Ik ben gewoon bij de ingang van de school gaan zitten en heb daar het prachtige schouwspel bewonderd. Geweldig hoe deze mensen leven. Ze worden door hun eigen machthebbers arm gehouden en zullen altijd machteloos staan tegen de zelf verrijking van de elite hier. Maar desondanks leven ze het leven met een flair en een opgewektheid waar ik vaak jaloers op ben.

Och....er is niet zoveel verschil tussen het balineseleven en het europese leven bij ons.Bij ons zorgt de elite van managers van banken, verzekeringsmaatschappijen, zorginstellingen, overheidsinstellingen etc. dat ze hun zakken kunnen vullen met exhorbitante salarissen en bonussen die ze nooit waar kunnen maken. In hun arrogantie vinden ze dat ze het grote geld waard zijn omdat ' men in Amerika ook zoveel krijgt of nog meer' (Ga dan alsjeblief naar Amerika is mijn antwoord). Door hun graaicultuur wordt de sociale samenlevingin Nederland ten gronde gericht en zijn de kwetsbare mensen de dupe. In Bali is de corruptie en graaicultuur veel meer zichtbaar, Bij onskomt het ook steeds meer aan de oppervlakte. Het wordt steeds erger en de regering treedt er niet tegen op. Wij laten het toe want elke keer weer kiezen we voor een regering die niets aan deze zaken doet. Eigenlijk zijn we net zo lijdzaam als de Balinezen. We laten het gewoon gebeuren....

Vandaag is er eindelijk een einde gekomen aan de dagen met bewolking en heftige regenbuien. Er is een fris zeewindje gaan waaien waardoor de wolken zijn weggeblazen en de zon eindelijk kans krijgt om ons te verwennen. Meteen na het ontbijt zijn we naar het witte strandje rechts van Padangbai gegaan. Daar zat het kleine zwangere Balinese vrouwtje ERNA al op ons te wachten. Ik had voor haar wat babymutsjes meegenomen die door bejaarden in Nederland zijn gebreid en aan mij meegegeven toen ik vertrok naar Bali. Erna straalde toen ze de babymutsjes kreeg, ze hadden niet beter terecht kunnen komen. Ook zij en haar man zijn heel arm maar stralen wel heel veel liefde en warmte uit. Het was het begin van een mooiestranddag. Toen we in de namiddag bruingebrand en lekker loom van het zwemmen in het blauwgroene water weer terugliepen naar het dorp waren we met onze gedachten al een beetje bij het tempelfeest van vanavond. Dat wordt een romantische nacht, volle maan, feestelijk geklede Balinezen, een mystieke sfeer, een avond om naar uit te zien....

Morgen vertrekken we naar Candidasa waar we in Kelapa Mas Bunbgalows gaan logeren. Ik stuur jullie allemaal heel veel warme groeten,

Kees

smetserskees@hotmail.com