Vanmiddag zijn we op bezoek geweest bij het project van High5Rehab, de Nederlandse stichting die kwetsbare Balinese kinderen via operaties, revalidatie en fysiotherapie weer een kans geeft op een betere toekomst. Het is een project dat in het verleden diepe indruk op mij heeft gemaakt. Daarom heb ik het boek ' Reizen door het echte Bali' geschreven en de opbrengst van dit boek bestemd voor het project van deze stichting.

Wij werden welkom geheten door Marieke en Marjanne, twee geweldige vrouwen die een deel van hun leven aan dit project geven. Tijdens de rondleiding die wij van hen kregen ontmoette ik June, een meisje dat geboren is in Yogyakarta op Java. Ik vroeg mij af hoe zij hier terecht is gekomen. Het antwoord kreeg ik van June zelf. June is gehandicapt aan armen en benen en is heel klein van postuur, maar ze heeft een heel sterke wil. Toen ze van iemand hoorde dat gehandicapte kinderen geholpen worden op het project van High5Rehab in Lovina was zij op de bus gestapt en had de lange reis per nachtbus(sen) gemaakt van Yogyakarta naar Lovina en stond een paar dagen later bij High5Rehab op de stoep. Ongelooflijk dat iemand met een dergelijke handicap dit aan heeft gedurfd. Zij heeft blijk gegeven van een sterke wil en een groot doorzettingsvermogen. Nu trof ik haar aan terwijl zij op het project van High5Rehab achter een naaimachine mooie dingen aan het maken was. Geweldig was zij presteert ondanks haar misvormde handen en voeten. Zij straalde zoveel 'power' en levenslust uit, echte het raakte mij diep. Wat een geweldig voorbeeld wat iemand met een handicap kan bereiken als de wil heel groot is. Fantastisch dat zij op het project van High5Rehab een kans heeft gekregen. Echt, dit zou iedereen moeten zien......

Onder de indruk van het bezoek reden we terug naar Taman Lily's, ons logeeradres in Lovina. Onze koffers waren een stuk leger geworden omdat we de looprekjes voor de kinderen van High5Rehab hadden afgeleverd (Bedankt Mirjam dat je ze aan ons hebt meegegeven, de kinderen op het project zullen er veel gebruik van maken). Het was zo mooi om te zien hoe de kleine kinderen fanatiek bezig waren om hun doel te bereiken waarnaar ze streven, eindelijk te kunnen lopen. Grote bewondering hebben wij voor Marieke en Marjanne en hun Balinese medewerkers. In de toekoimst zullen zij het werk van Marjanne en Marieke overnemen en ' dan is de cirkel helemaal rond.'

We hadden bij de 'Bakery' in Lovina lekker appelgebak gekocht en dat kwam goed van pas want Marjanne had ons uitgenodigd om haar huis te gaan bekijken. We werden hartelijk door Marjanne en Putu (haar vriend) ontvangen. Wat een mooi huis hebben ze gebouwd ! In een heel rustige omgeving, niet ver van het project van High5Rehab, gaan deze twee jonge mensen hun toekomst opbouwen. Echt een heel mooi plekje waar ze trots op mogen zijn. De vader van Putu kwam ook even kijken. Wat een lieve man en wat lijkt Putu veel op hem. We werden uitgenodigd om ook even bij de ouders van Putu op bezoek te komen en even later zaten we bij hen op het terras. De moeder van Putu heeft haar heup gebroken maar kwam er toch bijzitten. Een heel lieve vrouw met een zacht gezicht en prachtige ogen. Ze had pijn, dat was goed te merken, maar ze straalde ook blijdschap uit om ons bezoek. Echt, het deed mij heel veel om bij deze lieve mensen te zijn en mij verbonden te voelen met hen. Er was geen afstand, helemaal niet. Onze gevoelens waren dicht bij elkaar. Het was een speciaal moment, zo'n moment dat je alleen maar vindt in het ' echte Bali' . Ik kan het niet uitleggen, maar dit gevoel gaat diep naar binnen. Het is een kado, het is heel bijzonder....

Nadat we waren uitgezwaaid reden we terug naar Taman Lily's. We gingen eten bij het Seabreeze Restaurant. Dit is het restaurant waar Lieke en Sylvia goede herinneringen aan hebben. De band waarmee zij zo'n leuke momenten hebben beleefd was er weer, alleen de knappe zanger ontbrak. De sfeer was weer heel fijn. We zaten aan het strand onder overhangende bomen en genoten van de ' jaren 60' muziek die de band speelde. Het eerste nummer was ' Brown Eyed Girl' van Van Morrison. Wim had dat nummer voor Ria aangevraagd. Ja....het werd een romantische avond.

Morgenvroeg gaan we naar de dolfijnen kijken en daarna wil ik mijn vriend Wilkey van de Banda-eilanden bezoeken die hier naar toe is gevlucht toen er in 1999 onlusten uitbraken tussen de christenen en moslems op de Molukken. Wilkey is alles verloren maar heeft hier een nieuwe toekomst gevonden samen met zijn vrouw Kitty. Het verhaal over Wilkey is te vinden in mijn boek ' Reizen door het echte Bali'. Ik verlang er naar om Wilkey weer te ontmoeten want hij en zijn vrouw hebben een plaats in mijn hart.

Ik stuur jullie allemaal lieve groeten.

Kees Smetsers