Tijdens de afgelopen dagen heb ik het heel koud gehad. Ik had moeite om weer te wennen aan het nederlandse klimaat, Vooral gedurende de eerste dag, toen de regen de hele dag uit een donkere hemel nierviel, zat ik te bibberen van de kou. Gelukkig gloeit diep binnen mij nog de warmte en de liefde die ik heb ontvangen van de Balinese bevolking.

Terwijl ik door het raam van mijn woonkamer zat te kijken naar de gestaag neervallende regen dacht ik terug aan de zonnige dagen op Bali. Het was weliswaar vaak bewolkt geweest, maar de temperatuur van 30 graden en de liefde van de Balinese bevolking hadden mij een constant geluksgevoel gegeven.

Op de laatste avond van onze vakantie had de Nederlandse consul (Al Purwa) ons uitgenodigd voor een diner. Hij wildede uitgifte van mijn boek 'Reizen door het echte Bali' vieren met een etentje. Daarnaast wilde hij samen met ons het feit vieren dat hij hoofd van de Rotaryclub van heel Indonesie was geworden. Samen met zijn dochter Barbara en zijn zoon Simon gingen we naar een Soedanees restaurant ergens in Kuta waar we genoten van een heerlijk diner met als hoofdgerecht 'Gumari terbang' (een vliegende vis). Het werd een heel leuke avond waarbij wij vooral genoten van de ongedwongen sfeer en de warmte die deze familie uitstraalt.

De volgende dag was het tijd om afscheid te nemen van Bali. We zouden pas 's avonds om 20.05 uur vertrekken met vlucht SQ 947 van Singapore Airlines en hadden nog de hele dag om te gaan genieten van het strand van Kuta.Rond lunchtijd zochten we een mooi plaatsje aan het strand in een van de restaurants van de Discovery Mall, een nieuw winkelcentrum met te dure winkels. We hadden allemaal een gemengd gevoel. Enerzijds vonden we het allemaal weer fijn om terug te keren naar onze geliefden in Nederland, anderzijds wisten we dat we Bali zouden gaan missen.

Om een uur of vijf 's middags kwam I Ketut Kumara Giri ons ophalen om ons naar het vliegveld te brengen. We hadden op ons gemak gedoucht en konden fris aan de lange terugreis beginnen. Dat is toch wel heel fijn, logeren bij de Nederlandse consul waar we de kamers tot ons vertrek mochten houden.

Ketut, zoals wij onze chauffeur altijd noemen, was uiteraard weer op tijd. Dat is een heel prettig gevoel want wij weten uit ervaring dat dit bij andere Balinese chauffeurs niet altijd het geval is. Samen met hem hebben we onvergetelijke dagen op Bali beleefd. Ketut heeft echt iets heel moois aan onze vakantie toegevoegd. Doordat hij intussen zo goed Nederlands spreekt konden wij de hele vakantie met hem uitsluitend Nederlands spreken. Dat is uniek op Bali, de meeste Balinese chauffeurs spreken zelfs geen goed engels. Ketut heeft ons Bali laten beleven op een heel bijzondere manier. Danzij hem hebben wij Bali leren kennen zoals het echt is. Zijn humor, zijn openheid, zijn attente aanwezigheid, echt het heeft diepe indruk op ons gemaakt. Hij is de hele vakantie bij ons geweest en daar hadden wij bewust voor gekozen gezien de gezondheidsproblemen van onze medereizigers. Dat is een goed keuze geweest. Het is een zorgeloze vakantie geworden, voor ons allemaal.

We vonden het prachtig om te zien hoe trots Ketut was op zijn bijna nieuwe Suzuki APV. Een heel mooi busje met leren bekleding en airco waarin 4 personen met bagage en 6 personen zonder bagage op een gerieflijke manier vervoerd kunnen worden. De sponsors in Nederland die ervoor gezorgd hebben dat hij het busje heeft kunnen kopen kunnen er zeker van zijn dat Ketut heel zuinig op zijn busje is.Door het busje heeft Ketut samen met zijn vriendin Erni weer een kans op een goede toekomst gekregen. Het is een van de factoren die er toe hebben geleid dat ze in october/november waarschijnlijk toch kunnen gaan trouwen en samen kunnen gaan beginnen aan een mooie toekomst.

Samen met zijn vriendin Erni was Ketut op de laatste avond van onze vakantie nog even bij ons langs geweest op ons logeeradres bij de consul. Erni wilde namelijk afscheid van ons nemen. Het was aandoenlijk om te zien hoe deze twee lieve Balinese mensen voor ons hun hart openden en lieten merken dat zeons zouden gaan missen. Dat gevoel was bij ons wederzijds. Ze zijn eenbeetje 'familie' van ons geworden ze hebben een plaatsje in ons hart gekregen.

Op de dag van ons vertrek namen we afscheid van Marina, de vrouw van de Nederlandse consul. Daarna vertrokken we naar het vliegveld (15 minuten rijden) waar we tot onze verassing werden opgewacht door Erni, de vriendin van Ketut. Zij was als een razende op haar brommertje vanaf haar werk naar het vliegveld gereden om ons nog te kunnen ontmoeten. Dat er bij ons op dat moment een kikker in de keel kwam en traantjes in de ogen hoef ik niet uit te leggen. We beleefden nog maar eens wat Bali te bieden heeft. Erni en Ketut zijn echte voorbeelden van een bevolking waarvoor wij diepe respect hebben gekregen.

De drie weken van onze vakantie waren gevuld geweest met veel emotionele momenten. Het hoogtepunt was toch wel het moment dat wij op het project van de stichting High5Rehab (www.high5rehab.org) in Lovina een Balinees kindje zijn eerste stappen zagen maken en nog een beetje wankel naar zijn trotse ouders zagen lopen die met gespreide armen het kind opvingen. Het jongetje was een paar maanden geleden in Lovina door een Nederlandse arts geopereerd en had daarna een proces van revalidatie en fysiotherapie ondergaan. Op 'Hari Nyepi' (Nieuwjaarsdag) was het kind een dag naar zijn ouders gegaan en juist op die dag had het kind zijn eerstezelfstandige stappen van zijn leven gezet. Toen wij dit moment meemaakten in het bijzijn van een emotionele Marieke de Wit (de coordinatrice van het project in Lovina) waren wel allemaal ontroerd. Wat een geweldig werk wordt hier verricht door Marieke en haar medewerk(st-)ers !

Het thuis komen in Nederland was goed. Elke keer ervaar ik hoe fijn het is om een 'warm thuis' te hebben. Hier is het middelpunt van mijn leven. Ikervaar het als een voorrecht om in twee zo mooie werelden te leven, de wereld om mij heen op de Bekersberg in Oirschot, en daarnaast het paradijslijk mooie Bali waar ik zo nu en dan naar toe kan gaan.

Afgelopen zondag heb ik eindelijk weer een wedstrijdje kunnen hardlopen, namelijk de tien kilometer van Drunen. Een tijdje geleden ben ik via mijn broer Ben in contact gekomen met het 'Running Team Oirschot'. Dat is een enthousiaste groep mensen die zich inzet voor mensen uit Oirschot die kanker hebben. Tijdens hardloopwedstrijden vragen ze aandacht voor hun project en worden daarbij gesteund door sponsors die hun hart geopend hebben en 'Running Team Oirschot' financieel helpen om hun doelen te realiseren.Onlangs is er een groot doel bereikt, namelijk het verwerven van een bungalow op een landgoed in Posterholt waar mensen uit Oirschot die kanker hebben een weekendjeafstand kunnen nemen van hun dagelijkse zorgen. Ik ben diep onder de indruk van hetgeen deze kleine groep enthousiaste mensen hebben bereikt en heb mij daarom als vrijwilliger en loper aangemeld.

Toen ik in Drunen samen met mijn broer bezig was met de tien lange kilometers ( ik worstelde nog een beetje met de jetlag) dacht ik aan de voorbije weken en maanden. Er is zoveel gebeurd in mijn leven, vooral na de uitgifte van mijn boek 'Reizen door het echte Bali'. Het is echt een heel bijzondere ervaring geworden. Ik ben dichter bij mijzelf gekomen en ik heb heel veel mensen ontmoet die hun hart geopend hebben. Al die mensen wil ik graag bedanken.

Bedankt Marieke, omdat wij er bij konden zijn toen het Balinese jongeteje op het project van High5Rehab in Lovian de eerste stappen van zijn nog jonge leven maakte, een moment dat wij nooit zullen vergeten.

Bedankt Made Sepel en Kadek, voor de warme ontvangst met frangipanibloemen in Sidemen.

Bedankt Nyoman, omdat jij er voor zorgde dat Putu helemaal vanuit Sidemen op haar brommertje naar Candidasa kon komen om ons ter verassen met een massage.

Bedankt 'Docter Putu' dat je je hart hebt geopend en je kwetsbaarheid hebt laten zien. Ik heb dat als iets unieks ervaren. Voor mij was het een onverwacht kado en daardoor ben je in mijn hart gekomen.

Bedankt Erni en Ketut. Jullie liefde voor elkaar en voor ons heeft diep indruk op ons gemaakt. Jullie zijn een voorbeeld van de Balinese bevolking die wij in ons hart hebben gesloten.

Bedankt Jan en Erna, Nol en Jose, ik heb er van genoten om jullie gids te zijn op Bali. Het was mooi om te zien hoe jullie ieder op jullie eigen manier Bali hebben beleefd.

Bedankt Angela, dat je bij mij was.

Kees Smetsers (smetserskees@hotmail.com)

Voor iedereen die in de toekomst gebruik wil gaan maken van de diensten van Ketut volgen hier zijn gegevens:

Naam: I Ketut Kumara Giri (kortweg: Ketut)

Adres: Jalan Kerta Dalem Sai IV Sidakarya Denpasar Bali

Email: giri _ bali05 @ yahoo.com

Website: www. giribali.4 _ all.org.

Telefoon: 08124650687