Wat was het geheim ?

Gisteren had ik met Nyoman, de eigenaar van Uma Agung Bungalows in Sidemen, afgesproken dat hij vandaag voor ons een 'balinees afscheid' zou regelen voor ons groepje. Nyoman zou ' Docter Putu' gaan halen in Sidemen zodat we haar nog een keer konden ontmoeten. Ze zou ons allemaal nog een keer masseren en daarna zouden we met z'n tienen (Noyman en zijn vrouw, Putu, Ketut, Angela, Jan, Erna, Nol, José en ik) gaan genieten van een echt balinees buffet. Ik had aan onze groep niet verteld wat we zouden gaan doen en ze waren dus heel nieuwsgierig. Toen we vanmiddag om 15.00 uur bij Candi Agung aankwamen stond Putu al op ons te wachten. Putu is echt een heel bijzonder iemand (dat heb ik in mijn vorige emails al geschreven) en toen ik haar zag schoten mijn ogen vol tranen.

Nol en Jose, Erna en Jan, zij hebben deze kant van mij nog nooit gezien........ Even later was ik niet meer de enige die zijn tranen de vrije loop gaf. Ook Putu was ge-emotioneerd. Het was een heel bijzonder moment wat we niet gauw zullen vergeten.....

Erna zei het gisteren ook, het zijn vooral de mensen die diepe indruk op haar hebben gemaakt. Ze heeft heel vaak het gevoel gehad dat de de mensen hier dicht bij haar staan. Nog nooit heeft ze zo'n diepgaand contact gehad met de plaatselijke bevolking. Het is prachtig om te zien hoe zij dat ervaart. Ik gun het haar van harte want ik vind haar een fantastische vrouw. Dat vind ik ook van de andere vrouwen in ons gezelschap, José en Angela. Het zijn allemaal vrouwen die met hun gevoel leven. ' Wij mannen' kunnen trots op hen zijn. Het was voor mij een voorrecht om met hen te kunnen reizen, en natuurlijk ook met ' onze mannen' (Ketut, Nol en Jan). Het staat allemaal diep in mijn geheugen gegrift.

Vanmorgen heeft Erna een van de hoogtepunten van haar vakantie beleefd toen zijn op Pantai Pasir Putih samen met Angela ging snorkelen. Het was voor haar de eerste keer in haar leven. In het begin ging het moeilijk omdat ze steeds zeewater in haar snorkelbril kreeg maar toen ze eenmaal in de gaten had hoe het moest was ze niet meer uit het water weg te slaan. Toen ze terug kwam was ze onder de indruk van wat ze onder water had gezien. Super dat ze dit heeft meegemaakt....

Nol had vanmorgen visspullen gekocht en zou voor ons heerlijke Red Snapper gaan vangen. Helaas kwam dat er niet van omdat de kapitein van ons bootje geen goede plek kon vinden om te vissen. Nol heeft toen zijn visspullen maar aan Ketut gegeven die er erg blij mee was. Het was heerlijk om even op zee te zijn. De gladde wateroppervlakte, het rustige briesje, de warme zonnestralen, de bergen in de verte, het gaf ons een superrelaxt gevoel.........

Op dit moment ligt Nol op tafel en hij wordt nu gemasseerd door Putu. Straks ben ik aan de beurt. Dan kan ik afscheid van haar nemen, maar nog niet helemaal want vanavond gaat ze met ons genieten van het balinese buffet. Ze hoort gewoon bij ons en dat voelt ze zelf ook. ' Jullie zijn mijn familie' zei ze in Sidemen toen ze tijdens de laatste massage moest huilen omdat wij gingen vertrekken. Putu is een voorbeeld van alle lieve Balinese mensen die wij tijdens onze vakantie hebben ontmoet. Ze heeft ons hart gestolen.....

Ik ga n u afsluiten anders ben ik te laat voor mijn massage en die wil ik niet missen. Heel veel lieve groeten uit Bali,

Kees Smetsers