Nadat gisteren was gebleken dat de tsunami uit Japan ons geen kwaad wilde doen konden we allemaal weer opgelucht ademhalen. Het was eigenlijk de eerste keer dat we weer werden geconfronteerd met de wereld om ons heen. De afgelopen drie weken hebben we geen kranten gelezen en ook geen tv gezien. Dat is elke keer weer goed voor je gemoedsrust. Op het moment dat je weer tv gaat kijken valt de hele wereld over je heen en is de rust voorbij. Als Jan eergisteren geen tv had gezien hadden we niet geweten dat er een tsunami was geweest. ' Wat niet weet, wat niet deert' , dat blijkt nu wel weer....

Wat Jan betreft....Diens gezondheid gaat met sprongen vooruit. Een maand geleden kon hij nog geen trap omhoog lopen en dan was hij al doodmoe. Maar gisteren liep hij voor mij uit een heuvel op of er niets aan de hand was. Dat moet hem toch zeker een goed gevoel hebben gegeven. Het is de beloning voor het stoppen met roken. Knap dat hij dat nog steeds volhoudt. Het zou echt jammer zijn als hij weer zou gaan beginnen. Ik heb in ieder geval bewondering voor zijn stap. Roken is zo slecht......daar hebben we allemaal voorbeelden genoeg van.......

De laatste avond in Padangbai hebben we gevierd met goede muziek en lekker eten in het Puri Rai Restaurant . Voor mij een van de betere restaurants tijdens onze vakantie. Je zit er ook bijna op het strand en er is altijd een lekker zeewindje.

Vanmorgen zijn we met Ketut naar Candidasa vertrokken. De straten waren nat want het had een groot gedeelte van de nacht geregend. Maar wij hebben geluk deze vakantie want het regent meestal als we in bed liggen of als we 's avonds aan het eten zijn. Omdat het vaak bewolkt is blijft de temperatuur aangenaam. Ketut had twee leuke dagen met Erni gehad en ze waren samen naar Ernis ouders geweest. Ht lijkt erop dat het steeds beter gaat met die twee.

Bij Kelapa Mas kregen we een heel leuk welkom van de staff. Voor Angela en de anderen was het de eerste keer dat ze in dit bungalowparkje waren. Voor mijzelf is het een van mijn favoriete bungalowparkjes op Bali, zeker nu er een mooi strandje met ligbedden en een leuk barretje is bijgekomen.Daar zullen we elke avond zitten en genieten van de zonsondergang. Angela en ik hebben een bungalow met uitzicht op zee, we zien vanaf ons terras de golven op het strand rollen en 's nachts waait er een fris zeewindje onze kamer in. Echt een fijne plek om onze vakantie af te sluiten.

Vanmiddag zijn we naar Bob Land geweest. Bob Land, de man die in ' Memories' is geweest waardoor heel veel Nederlanders hem nu kennen (er zijn er al meer dan 500 bij hem op bezoek geweest na de TV-uitzending). Erna had een enveloppe van Maria en Jan bij zich voor Bob, en zelf had ik een exemplaar van mijn boek ' Reizen door het echte Bali ' bij me waarmee Bob heel blij was. Het werd een uurtje dat we niet snel zullen vergeten. Bob Land is een wijze man die veel te vertellen heeft en waarvan iedereen iets kan leren. Vannacht zullen we zeker nog even aan dit bezoek terugdenken....

Vanavond gaan we eten bij ASTAWA, een supergoed klein restaurantje niet ver van ons logeeradres. Dan kunnen we ook genieten van Balinese dansen, iets waar vooral Jan erg naar uitkijkt. Ketut heeft voor Jan een bijnaam, te weten ' Mata Keranjang' , oftewel de man met veel ogen. Ik denk dat ik wel weet wat Ketut bedoelt. Och ja , ogen zijn om te kijken en er is hier zoveel moois te zien......

Ik gan nu weer aflsuiten. Morgen gaan we naar Tirtagangga (een waterpalei in de rijstvelden). Ik stuur jullie allemaal lieve groeten,

Kees Smetsers