Gisteren was een heftige dag. Ik heb al verteld over mijn insectenbeet en de hand van Ketut die tussen de deur van zijn busje zat toen Nol de deur dichtgooide. Maar de dag was nog niet voorbij. Erna liep lekker kletsend met Jose naar haar bungalow en lette natuurlijk niet op het pad. Jahoor, daar lag ze, languit op de grond, uitgegeleden over de trappen. Een flinke streep over haar scheenbeen. Maar daar had Erna wel een oplossing voor. Met beide handen drukte ze op de beschadigde huid. ' Reiki' heet dat. En het wonder gebeurde meteen. Er kwam geen blauwe plek en de pijn verdween. Magische handen zijn dat......

Maar het verhaal van gisteren is nog niet voorbij. Het busje van Ketut begon onderweg kuren te vertonen. Een brommend en ratelend geluid onder de motorkap deed het ergste vermoeden. Elk moment zou de motor het kunnen begeven, dat dachten wij......................... Maar toen we even stopten dook Jan onder de auto om de oplossing te zoeken. Er gebeurde weer een wonder. Jan frommelde wat aan de luchtfilter en het wonder was al geschied. Het brommende en ratelende geluid was weg... Magische handen zijn dat....

Jazeker, die twee uit Liempde hebben indruk op ons gemaak, en ook op Ketut die opgelucht en blij was dat hij niet naar de garage hoefde...

Gisteren besloten we de dag met een heerlijke ' Ayam Madu' (kip gebakken in honingsaus) en dito Cap Cay Greng (gebakken groenten met rijst) en als dessert yoghurt met honing. Echt genieten was dat terwijl de grote vlinders in de tuin van Klub Kokos om ons heen fladderden.

Vannacht werd ik wakker van de stem van een Balinees die buiten met een zangerige stem aan het bidden was. Bij mijn bungalow zaten kikkers en krekels mee te doen, niet te hard zodat ik algauw weer in slaap viel. Ik doomde vannacht best veel en dat kwam omdat er die dag al zoveel gebeurd was denk ik.

We waren allemaal al vroeg weer op want vandaag gingen we een rondje cultuur doen in de omgeving van Ubud. We reden met Ketut naar Batubulan waar de beeldhouwers helaas verstek lieten gaan omdat ze naar de ceremonies waren die deze week overal plaats vinden als voorbereiding van ' Hari Neypi' (Nieuwjaar) op 5 maart. We kwamen een supermooie optocht tegen van honderden Balinezen die in hun mooiste kleren naar een tempel liepen, begeleid door een gamelan orkest. Prachtig was dat en we waren allemaal onder de indruk van de pure schoonheid die deze mensen uitstralen. Vooral voor Jan en Erna was het een belevenis die ze niet gauw zullen vergeten.Jan kon er niet over uitgepraakt raken.

In Celuk waren we bij de zilversmeden en even later liepen we in het dorpje Mas naar een groepje houtsnijders die mooie beelden aan het maken waren. Wat een creativiteit hebben deze mensen !

We sloten ons rondje af bij de rijstterassen van Tegalalang waar we in Cafe Dewi al het moois lieten bezinken terwijl we omringd waren door de mooie omgeving en de gastvrijheid en vriendelijkheid van de plaatselijke bevolking. Weer een goede tip Iris en Ferry !

En nu zitten mijn reisgenoten tegenover het internetcafe te genieten van een koel Hoegaarden biertje terwijl ik mij hier in het zweet zit te werken achter een computer. Ach...zo is het leven van een gids.......

Nol en Jan rijden dadelijk met Ketut terug naar Klub Kokos en de anderen gaan tevoet over de heuvelkam tussen het IBAH-Hotel en Bankiang Sidem waar ons logeeradres ligt.

Zo, nu zijn jullie weer bij. Ik stuur jullie allemaal heel veel groeten van ons allemaal. Tot de volgende keer.

Kees